ՆՈՐԻ՞Ց «ԽԱՂ ՉԿԱ» Եթե «Ա1+»-ը զրկվի եթերից, ապա դրա գլխավոր պատասխանատուն կլինի Ռոբերտ Քոչարյանը: Ոչ թե իր նշանակած Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի հանձնաժողովը, ոչ էլ նախագահի աշխատակազմում պրոպագանդայի պատասխանատու Ալեքսան Հարությունյանը: Ես սրտանց կարեկցում եմ այն «սլաքավարներին», որոնք ապրիլի 2-ից հետո ստիպված կլինեն ինչ-որ բառեր բարբաջել «օբյեկտիվ մրցույթի», «Շարմի» կամ «Դոֆինի» աշխարհացունց ծրագրերի եւ «ինվեստիցիաների» մասին: Մեղադրել նրանց՝ նույնն է, ինչ մեղադրել այն ոստիկաններին, որոնք 95 թվականի սկզբին ջարդուխուրդ էին անում «Երկիր» թերթի համակարգիչները: Հրամանը մնում է հրաման՝ կամ կատարիր, կամ զրկվիր քո աշխատատեղից եւ մեծ անախորժություններ ունեցիր: Ի դեպ, 95-ին էլ ամեն ինչ արվում էր «օրենքով»՝ կասեցվել էր կուսակցությունը, հետեւաբար պետք է կասեցվեր նրա թերթը: Ես չեմ մեղադրում նաեւ իշխանության շահերը ներկայացնող քարոզչամիջոցներին, որոնք պարտադրված են նախօրոք արդարացնել հանձնաժողովի (իրականում՝ Քոչարյանի) որոշումը՝ «Ա1+»-ը փակելու մասին եւ ստիպված են կրկնել այն ստերը, որոնց իրենք էլ չեն հավատում՝ իբր «Ա1+»-ը «հհշամետ լրատվամիջոց է»: Կարեւորն այստեղ իշխանության բնույթն է, որը 10 տարվա ընթացքում չի փոխվել՝ ուժի նույն ինքնամոռաց ցուցադրումը, հասարակության նկատմամբ նույն արհամարհանքը, նույն՝ «մեր դեմ խաղ չկա» կարգախոսը: Հոկտեմբերի 27-ից եւ «Առագաստում» սպանությունից հետո այդ անզուսպ ինքնահավանությունը եւ անպատժելիության զգացողությունը վերջնականապես կուրացրին մեր իշխանավորներին: «Տրամաբանությունը» հետեւյալն է. եթե կարողացել ենք մարսել բոլոր սպանությունները եւ շարունակում ենք անամոթաբար ստել տնտեսական աճի եւ ժողովրդավարության զարգացման մասին, ապա ինչո՞ւ չենք մարսի «Ա1+»-ի փակումը: Եթերն էլ 100 տոկոսով կվերահսկենք, էլ ոչ մի ընդդիմադիր ծպտուն չի լսվի: Իհարկե, դա պատրանք է: Իհարկե, նման գործելակերպն իրականում բացասական լիցքերի կուտակում է, որոնք վաղ թե ուշ կդրսեւորվեն: Բայց դա հասկանալու համար խելք է պետք: Հովհաննես Երիցյանի վերադասներից դա դժվար է սպասել: ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
