Այսօր «Փաստարկ» մամուլի ակումբում հանդիպման ժամանակ գորգագործությունը որպես ազգային մշակութային արժեհամակարգ կորցնելու իր մտավախությունն արտահայտեց գորգագետ Աշխունջ Պողոսյանը: Զուգահեռներ անցկացնելով հետխորհրդային Հայաստանում գորգարվեստի զարգացման տեմպերի հետ՝ պարոն Պողոսյանը նշեց, որ 2008թ. ճգնաժամից հետո գորգագործությունն անկում է ապրել. գորգերի մեքենայական արտադրությունը մոտեցել է ձեռագործին, և այժմ միայն հիսուն դազգահ է աշխատում:
Հայաստանում գորգարվեստի զարգացման հեռանկարների վերաբերյալ բանախոսը դժվարացավ որևէ գնահատական տալ, քանի որ, ըստ նրա, «նախագահից մինչև նախարար հետաքրքրված չեն այս խնդրով»:
Ի հեճուկս ՀՀ կառավարության՝ Թուրքիայի կառավարությունը ջանք չի խնայում գորգագործությունը խթանելու գործում: «Ի՞նչ ասել է թուրքական գորգ, երբ ներկայիս Թուրքիայի տարածքում գտնվել են հազարամյակների հնություն ունեցող հայկական գորգի պատառիկներ: Այդ ինչպե՞ս ստացվեց, որ դրանք բերել են սելջուկները»: Նրա խոսքով՝ որոշ հատկանիշներ՝ բնական ներկանյութերը, Արարատյան որդան կարմիրը, խաչազարդերն ու աստղազարդերը, միայն հայի ձեռքի գործն են: «Այդուհանդերձ, նույնիսկ գորգերի անվանումներն են թուրքա-պարսկական», – ցավով նշեց պարոն Պողոսյանը:
Ինչ վերաբերում է հիմնախնդրի լուծման նախադրյալներին՝ պարոն Պողոսյանը շեշտեց համախմբված թիմ և գիտահետազոտական կենտրոն ստեղծելու անհրաժեշտությունը, որտեղ կկարողանան կադրեր մշակել: Խոսելով հետագա անելիքների և սպասելիքների մասին՝ նա ողջունեց Շուշիում եզակի ժամանակակից գորգերի թանգարանի հիմնումը և Արցախի կառավարության՝ գորգագործության մասին գրքի իրացման ծախսերը հոգալու պատրաստակամությունը: «Առաջիկայում բազմաթիվ ծրագրեր կան: Միանշանակ գործը Արցախում առաջ կգնա», – հավելեց նա:
Կարդացեք նաև
Անի ԱՆՏՈՆՅԱՆ
