Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանին այսօր բացարկ հայտնեց դատական դեպարտամենտի նախկին ղեկավար Միսակ Մարտիրոսյանը:
Վիճարկվեց նաև մեղադրող դատախազ Սասուն Խաչատրյանին որպես երրորդ մեղադրող ներգրավելու իրավաչափությունը,որը կայանում է նրանում,որ ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալի գրությամբ խոսք անգամ չկա երրորդ մեղադրող ներգրավելու բացառիկության մասին,որը «Դատախասության մասին» ՀՀ օրենքի 26-րդ հոդվածի առաջին մասի պահանջն է:Նույն հոդվածի նույն մասի համաձայն նոր մեղադրող կարող է ներգրավել միայն դատավարական հսկողություն իրականացնող վերադաս դատախազը:Այսինքն, Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի դատախազի նկատմամբ դատավարական հսկողություն իրականացնող վերադաս դատախազը Երևան քաղաքի դատախազն է: Վերոգրյալից հետևում է,որ ՀՀ Գլխավոր դատախազի տեղակալ Հ.Բադալյանի 14.01.15թ գրությամբ Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի դատախազ Ս.Խաչատրյանին որպես երրորդ մեղադրող սույն գործով ներգրավելը ապօրինի է և չհիմնավորված:Միսակ Մարտիրոսյանը հանդես եկավ հայտարարությամբ:
Ներկայացնում ենք այն մասնակի կրճատումներով.
-Ըստ այդ հայտարարության, ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ` Հ.Բադալյանի կողմից 14.01.2015թ սույն քր. գործով նոր մեղադրող ներգրավելով, ի դեպ, որի իրավունքը նա չուներ, առաջին հայացքից տպավորություն է ստեղծում, թե Երևան քաղաքի դատախազությունում չկան պատշաճ գիտելիքներ ունեցող դատախազներ, որ պաշտպանեն մեղադրանքը, կամ սույն քր.գործով մեղադրողները չգիտես ինչու հենց ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալի մոտ հավատ չեն ներշնչում, այն պարագայում, որ մեղադրանքը պաշտպանում են Երևան քաղաքի դատախազի տեղակալ` Վ.Ջանազյանը և դատախազ` Հ.Մելքոնյանը, ու այժմ որպես երրորդ մեղադրող է ներգրավում Երևան քաղաքի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի դատախազ` Սասուն Խաչատրյանը:Հարկ է նկատել, որ Ս.Խաչատրյանը որպես երրորդ մեղադրող է ներգրավում միայն մեկ նպատակով, որ հիմնավորվում է գործը (մեղադրանքը) շինծու է և ապագա չունի, դրա համար էլ ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ` Հ.Բադալյանի կողմից, գործը ինչ-որ ձևով փրկելու համար, «մարտի դաշտ» է ուղարկում վերջինիս նվիրյալը, քանի որ արդեն սկսվում է գործարքի մեջ մտած որոշ ամբաստանյալների հարցաքննության փուլը, որպեսզի վերջիններիս մոտ էլ հավատ ներշնչի, որ իրենք իրենց խոստացածի տերն են, որ հանկարծ այդ «սարքված» ապացույցները չքանդվեն:
Կարդացեք նաև
Հարգելի դատարան. ցանկանում եմ հիշեցնել, որ 07.10.2013թ մենք բացարկ էինք հայտնել այն ժամանակվա Երևան քաղաքի դատախազ` Հր.Բադալյանին, որը ՀՀ գլխավոր դատախազի 11.10.2013թ որոշմամբ մերժել էր (ընդունելով մեր կողմից ներկայացված թշնամանքի հիմքը, քանի որ դրա վերաբերյալ չկար ոչ մի առարկություն) հետևյալ պատճառաբանությամբ, մեջբերումը բառացի է «Հր.Բադալյանը, լինելով Երևան քաղաքի դատախազ, հանդիսացել է Ս.Մ.Խաչատրյանի վերադասը և օգտվելով ՀՀ քր.դատ. օր-ի 53-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 8-րդ կետով և «Դատախազության մասին» ՀՀ օրենքի 25-րդ հոդվածի 4-րդ մասով սահմանված իր լիազորություններից կարող էր թիվ 59103913 քրեական գործի քննության օրինականությունն ապահովելու նպատակով հսկողություն իրականացնող դատախազին տալ գրավոր ցուցումներ, որը սակայն չի արել անհրաժեշտություն չլինելու պատճառով, ստացվում է թիվ 59103913 քրեական գործով Հր.Բադալյանի կանխակալ վերաբերմունքի և հետևաբար նրա դրսևորած կողմնակալության մասին Մ.Մարտիրոսյանի և նրա շահերի պաշտպանի պնդումները իրական չեն, քանի որ քր.գործում առկա չէ որևէ դրսևորում կամ փաստ, որով կհիմնավորվեր Հր.Բադալյանի խոչընդոտող ազդեցությունը նշված քրեական գործի լրիվության, օբյեկտիվության ու բազմակողմանիության վրա»:
Սասուն Խաչատրյանի սույն քրեական գործով 3-րդ մեղադրող ներգրավելու ոչ իրավաչափ գրությամբ ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ` Հր.Բադալյանը հիմնավորում է, որ սույն քր.գործով նախաքննությունը և դատաքննությունը միշտ էլ եղել են իր անմիջական հսկողության տակ և դատավարական հսկողություն և ղեկավարում իրականացրել է իր կողմից:
Գտնում եմ, որ սույն մեղադրող՝ դատախազ Սասուն Խաչատրյանը չի կարող մասնակցել սույն գործով վարույթին և ենթակա է բացարկման՝ հետևյալ պատճառաբանությամբ: ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 91-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետը սահմանում է, որ դատախազը չի կարող մասնակցել քրեական գործով վարույթին, եթե առկա է սույն օրենսգրքի 90 հոդվածով նախատեսված հանգամանքներից որևէ մեկը, իսկ նույն օրենսգրքի 90-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետը, որպես բացարկման հիմք է նախատեսել այն դեպքը, երբ դատավորը[1] կանխակալ վերաբերմունք ունի որպես կողմ հանդես եկող անձի, նրա ներկայացուցչի, պաշտպանի, դատավարության այլ մասնակիցների նկատմամբ:
1) Դրվագներից մեկով ինձ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 311-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ կետով մեղադրանք է առաջադրվել այն բանի համար, թե իբր ես կաշառքի դիմաց, իմ լիազորությունների շրջանակներում Միքայել Ստեփանյանին Լոռու մարզի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանի գրասենյակում որպես գործավար աշխատանքի ընդունելու համար Դատական դեպարտամենտի անձնակազմի կառավարման վարչության նախկին պետ Անգին Ղուկասյանի հետ ունեցած նախնական պայմանավորվածության համաձայն, 2010 թվականի հուլիսին Երևան քաղաքի Վ. Սարգսյանի 5 հասցեում գտնվող, նշված հիմնարկի վարչական շենքում Միքայել Ստեփանյանի մորից՝ Ռուզաննա Դարբինյանից, Անգին Ղուկասյանի միջոցով, որպես կաշառք, ստացել եմ խոշոր չափերի 366.780 ՀՀ դրամին համարժեք 1000 ԱՄՆ դոլար: Այնուհետև, 2010 թվականի օգոստոսի 5-ին թիվ 496 Ա հրամանով Միքայել Ստեփանյանին նշանակել եմ Լոռու մարզի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանի աշխատակազմի գրասենյակի գործավարի պաշտոնում: Այն, որ տվյալ դրվագը ակնհայտ շինծու է և արհեստական, ի թիվս այլնի հիմնավորվում է հետևյալ անհերքելի փաստերով.
ա) 2010 թվականի հուլիսի 26-ից օգոստոսի 26-ը գտնվել եմ հերթական արձակուրդում:
բ) 2010 թվականի օգոստոսի 4-ից 19-ը գտնվել եմ արտերկրում:
գ) Միքայել Ստեփանյանի անձնական գործը քննիչի կողմից առգրավել է 2013 թվականի սեպտեմբերի 24-ին:
դ) Իմ անձնական գործը քննիչի կողմից առգրավել է 2013 թվականի սեպտեմբերի 27-ին:
ե) Իմ և Անգին Ղուկասյանի միջև առերես հարցաքննությունը կատարվել է 2013 թվականի սեպտեմբերի 26-ին, որի ժամանակ վերջինս նշել է, որ Միքայել Ստեփանյանին աշխատանքի ընդունելու հրամանը ստորագրել է Դատական դեպարտամենտի ղեկավարի պաշտոնակատար` Նորա Կարապետյանը:
զ) Ինձ, նաև այս դրվագով, մեղադրանք է առաջադրվել 13 թվականի հոկտեմբերի 1-ին:
է) Իմ նկատմամբ կալանքը որպես խափանման միջոց ընտրելու միջնորդության քննարկման ժամանակ, այս դրվագով, որպես հանցանքը հիմնավորող ապացույց է դատարանին ներկայացվել ինձ փոխարինող անձի՝ Նորա Կարապետյանի կողմից ստորագրված հրամանի պատճենը:
Այս փաստական տվյալների վերլուծությունը բերում է այն համոզման, որ մեղադրանքի կողմը դրսևորելով կողմնակալ և սուբյեկտիվ մոտեցում խեղաթյուրել է գործով ձեռք բերված ապացույցները՝ դրսևորելով կամայականություն, քանի որ վերջինիս ի սկզբանե հայտնի է եղել, որ այդ հրամանը ես չեմ ստորագրել, սակայն մեղադրանք առաջադրելու որոշման մեջ ապօրինաբար արձանագրել է հակառակը: Երբ մեր կողմից այս անհերքելի փաստերը ներկայացվեց դատարանին, կալանքը, որպես խափանման միջոց կիրառելու միջնորդությունը քննարկելու ժամանակ, մասնակցող դատախազը փորձեց ապացուցել անապացուցելին, թե մեր պաշտոնյաների մեծ մասը վերցնում է արձակուրդ, սակայն շարունակում է աշխատել, իսկ երբ ներկայացրեցինք ապացույց, որ նշված ժամանակահատվածում ես բացակայել եմ Հանրապետությունից, այդ ժամանակ դատախազը տեղում ստեղծագործեց մի նոր վարկած, թե իբր ես հեռվից նպաստել եմ այդ հրամանի ստորագրմանը: Այստեղ էականը այն չէ, որ հետագայում այդ հայտնագործությունը դրվեց նոր մեղադրանքի հիմքում 2013 թվականի դեկտեմբերի 4-ի որոշման մեջ, թե ես (նույն փաստական տվյալների և ապացույցների պարագայում) այժմ նպաստել եմ հրամանի ստորագրմանը (թե ինչ ձևով, ինչ ապացույցների հիման վրա մինչ օրս անհայտ է և դրա դիմաց կաշառք ստացել), այլ այն, որ մեղադրանքի կողմը ուղղակի ընդունեց իր կողմից կատարած ապօրինությունը:
2) Հաջորդ դրվագով (ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 311 հոդվածի 1-ին մաս) ինձ մեղադրանք է առաջադրվել այն բանում, թե իբր ես Վիկտորյա Կարապետյանից պահանջել և ստացել եմ կաշառք (մեկ հատ ոսկե մետաղադրամ և մեկ շիշ «Նապոլեոն» կոնյակ): Չէի ցանկանա քննարկման առարկա դարձնել կաշառքի հանցակազմի հետ որևէ ընդհանուր բան չունեցող պատմվածքից դրվագ սարքելու քննիչի ցանկությունը: Ընդամենը պետք է նշեմ, որ մեղադրանքի կողմը կրկին դիմել է ակնհայտ ապօրինության, որի էությունը կայանում է նրանում, որ նրանք ուղղակի նենգափոխել են Վիկտորիա Կարապետյանի ցուցմունքի բովանդակությունը, քանի որ վերջինս թե իր ցուցմունքում և թե ինձ հետ առերեսվելիս հայտնել է, որ ոչ ոք իրենից կաշառք չի պահանջել, այլ ինքն իր ցանկությամբ, աշխատանքի նշանակվելուց հետո, իմանալով, որ հաջորդ օրը իմ ծննդյան օրն է, ուղղակի ցանկացել է գալ և շնորհավորել, չնայած նման բան չի եղել: Դատարանում վերը նշված միջնորդության քննարկման ժամանակ, երբ մեր կողմից կրկին բարձրացվեց քննիչի կողմից կեղծիք կատարելու փաստը, դատախազը այս անգամ ևս իրավիճակային լուծում գտավ և հայտարարեց, որ առանց պահանջելու էլ միևնույնն է կաշառք է: Սակայն այս դեպքում դրսևորելով աննախադեպ օպերատիվություն և «օբյեկտիվություն» 2014 թվականի մարտի 17-ին մեղադրանքի ծավալից հանվեց «պահանջել» բառը: Կարծիք չստեղծվի, թե դա նախաքննական մարմնի նախաձեռնությունն էր, դա ուղղակի ինքնապաշտպանական քայլ էր, քանի որ իմ կողմից ՀՀ գլխավոր դատախազին հաղորդում էր գրվել կատարված հանցագործության մասին նշելով նաև այդ հանգամանքը, որից հետո միայն 14 թվականի մարտի 17-ին նոր մեղադրանք առաջադրելու որոշմամբ հանվեց «պահանջել» բառը:
3) Ինձ որպես կասկածյալ հարցաքննելուց հետո քննիչն իր 2013 թվականի սեպտեմբերի 26-ի որոշմամբ միջնորդել էր ժամանակավոր դադարեցնել իմ՝ որպես Դատական դեպարտամենտի ղեկավարի պաշտոնավարումը, որը հաստատել էր դատախազ՝ սույն գործով մեղադրող Սասուն Խաչատրյանը: Նշված որոշման մեջ տառացի գրված է, որ «…թիվ 59103913 քրեական գործի նախաքննության ընթացքում ձեռք են բերվել ապացույցներ այն մասին, որ ՀՀ դատական դեպարտամենտի ղեկավար Միսակ Մարտիրոսյանը Միքայել Ստեփանյանին և Արմեն Պետրոսյանին աշխատանքի ընդունելու համար վերջիններիս հարազատներ Ռուզաննա Դարբինյանից և Լիլիա Պետրոսյանից անձնակազմի կառավարման վարչության պետ Անգին Ղուկասյանի միջոցով 2010 թվականի հուլիս և նոյեմբեր ամիսներին պահանջել և ստացել է իր աշխատասենյակում խոշոր չափի համապատասխանաբար 1000 և 800 ԱՄՆ դոլար կաշառք»: Դատարանի ուշադրությունը հատուկ հրավիրում եմ այն փաստի վրա, որ Անգին Ղուկասյանը (իսկ հիշյալ երկու դրվագներով ինձ առաջադրված մեղադրանքը բացառապես նրա ցուցմունքների վրա է հիմնված), երբևիցե չի ասել, թե նշված գումարներն ինքը ինձ է տվել 2010թ հուլիս ամսին իմ արձակուրդում գտնվելու ժամանակ իմ աշխատասենյակում, այսինքն՝ նշված գումարներն ինձ հուլիս ամսին իմ աշխատասենյակում տրված լինելու պնդումը պատկանել է քննիչին և վերջինիս որոշումը հաստատած դատախազ Սասուն Խաչատրյանին, որպիսի հանգամանքը վկայում է ոչ այլ բանի, քան իմ նկատմամբ նրանց ունեցած կանխակալ վերաբերմունքի մասին (նկատի ունենալով նաև, որ նրանց՝ պայծառատեսական ունակություններով օժտված լինելու վարկածը կհակասի ժամանակակից գիտական պատկերացումներին և, համապատասխանաբար, որպես փաստարկ առանձնապես մեծ հեռանկար չի ունենա): Մյուս կողմից, չի բացառվում, որ այս հանգամանքի մասին քննիչը և/կամ դատախազ Սասուն Խաչատրյանը անձամբ տեղեկացել են քննությամբ չպարզված մի աղբյուրից և, եթե դա այդպես է, ապա նրանք ի սկզբանե ենթակա էին բացարկման ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 90-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետով, 91-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետով և 92-րդ հոդվածի 1-ին մասով սահմանված հիմքերով:
4/ Սասուն Խաչատրյանի կողմից իրականացված դատախազական սուբյեկտիվ հսկողության արդյունք է, որ մինչ օրս մեզ համար անհայտ է, թե 59103913 համարով քր.գործը (կաշառքների դրվագներով) հարուցվել է, թե ոչ և եթե այո ապա` երբ, որովհետև դատաքննության ընթացքում հիմնավորվեց, որ Ռուզաննա Դարբինյանը ոստիկանություն է մուտք գործել 24.09.2013թ ժամը 11:55-ին ու նաև նրա հայտարարության հիման վրա նախապատրաստված նյութերը այնպիսի արագությամբ են ուղարկվել Երևան քաղաքի քննչական վարչության ծանր հանցագործությունների քննության բաժին, որ Ռ.Դարբինյանի ոստիկանություն մուտք գործելուց 10 ժամ առաջ Լիլիա Պետրոսյանը, Արմեն Պետրոսյանը, Արթուր Եղիազարյանը և Անգին Իսախանյանը հարցաքննվել են:Նշեմ ավելին, Ռ.Դարբինյանը մուտք է գործում ոստիկանություն հայտարարություն տալու համար 24.09.2013թ ժամը 11:55-ին, սակայն նրա հարցաքննությունը սկսում է նույն օրը ժամը 11:45-ին:Հաջորդը. Սասուն Խաչատրյանը` հսկող դատախազը շատ լավ գիտեր, (եթե ինքը չեր ղեկավարում այդ ապօրինությունները), որ Լիլիա Պետրոսյանը, Արմեն Պետրոսյանը, Արթուր Եղիազարյանը և Անգին Ղուկասյանը ապօրինաբար պահվում են ոստիկանությունում և որպես դատախազ ոչինչ չի արել, եթե նա կփորձի պնդել, որ դրանից տեղյակ չի եղել, միանգամից ասեմ, որ վերջիններիս հարցաքննության ժամերը քննիչը արձանագրել է հարցաքննության բլանկի վրա, որից միանշանակ պարզ է, որ մարդիկ ապօրինի զրկված են եղել ազատությունից:
Վերոգրյալը հիմք է տալիս պնդելու, որ մեղադրող Սասուն Խաչատրյանը կամ պատշաճ չի ուսումնասիրել գործը կամ իր կամքին հակառակ հանձնարարություն է կատարում, բոլոր դեպքերում մեղադրողը ենթակա է բացարկման:
Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 62-րդ հոդվածով՝ բացարկ եմ հայտնում սույն գործով մեղադրող՝ դատախազ Սասուն Խաչատրյանին:
