Այսօր առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն Ազատության հրապարակում հանրահավաքի ժամանակ անդրադարձավ Հայոց Ցեղասպանության հռչակագրին:
Նա ասաց, որ 1990-ականներին ՀՀ իշխանությունները, սահմանազատվելով երբեմնի պետականազուրկ ազգի ավանդական գաղափարախոսությունից, որդեգրեցին միջազգային իրավունքի, բացառապես պետական շահերից բխող իրատեսական քաղաքականություն:
Ժամանակին սա գնահատել են Վազգեն Սարգսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը: 1998-ից հետո ՀՀ արտաքին քաղաքականության հիմքում դրվեց Հայոց ցեղասպանության ճանաչման խնդիրը եւ հայ-թուրքական խայտառակ արձանագրությունները կնքվեցին: Հետո եղավ ավելի ահավոր ձախողում: ԼՂՀ-ն դուրս մղվեց կարգավորման գործընթացից եւ արցախահայության խնդիրը վերածվեց տարածքային ամբողջականության խնդրի:
Ըստ նրա,Հռչակագիրը առնվազն լուրջ խնդիրներ կառաջացնի արտաքին հարաբերութուններում՝ հայ-թուրքական հարաբերությունների առումով: Հայաստանը ոչ միայն չի շահի միջազգային երկրների համակրանքը, այլեւ կկորցնի բարեկամ պետությունների վստահությունը:
Կարդացեք նաև
Նա հայտարարեց, որ այս 15 տարիների ընթացքում արդեն իմունիտետ է ձեռք բերել իրեն ուղղված քննադատությունների նկատմամբ. «Նա հայտարարեց՝ ինձ ասել են էլ կոսմոպոլիտ, էլ հրեա-մասոն, էլ ազգի դավաճան,էլ թուրքամետ,թուրքասեր, էլ նույնիսկ թուրք: Այս բոլոր օրհնությունները, որոնց համար շնորհակալ եմ, ստացել եմ այն մեղքերի համար՝ որ տեղյակ չեմ եղել Շուշիի ազատագրման մասին, որ դա եղել է ի հեճուկս ինձ: Բա սրանից լավ ազգի դավաճա՞ն, որ համաձայնել եմ կնքել 94-ի զինադադարի պայմանագիրը, որ Ղարաբաղի հարցի լուծումը տեսել եմ միայն բանակցային, խաղաղ փոխզիջումների միջոցով, որ պնդել եւ պնդում եմ, որ առանց հայ-թուրքական հարաբերությունների, Հայաստանը տնտեսական զարգացման եւ անվտանգ գոյության հեռանկար չունի: Այսօր էլ Ցեղասպանության հռչակագիրը քննադատելով՝ չուզողություն եմ անում եւ խափանում եմ Ծովից Ծով Հայաստանի համար համարյա թե կպած գործը»:
Նա խոստովանեց իր ամենաահավոր մեղքը. «Փառք Աստծո, քննադատներիս երեւակայությունը առայժմ չի բավականացրել՝ ինձ մեղադրելու նաեւ Ավարայրի ճակատամարտը տանուլ տալու համար: Թեկուզ այս միակ դեպքում ես ալիբի ունեմ, քանի որ 451 թվին ես այնքան էլ ծնված չեմ եղել: Չնայած եթե շատ ցանկանան, ծննդականս էլ կկեղծեն, եւ ԱԺ հատուկ օրենքով կհաստատեն այդ կեղծիքը»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
Լուսանկարը՝ Աշոտ Հակոբյանի:
Ինչքան կարճ է մարդկային հիշողությունը և ինչքան անորոշ- ամոթը: Երբ պիտի մերոնք սովորեն ներողություն խնդրել, որ ապացուցեն, որ մարդ են: