Բաղրամյան պողոտայում սկսված նստացույցի ընթացքում, հատկապես հունիսի 23-ի առավոտյան բռնություններից հետո, հանկարծ այնտեղ հայտնվեցին ուժեր, անձինք, որոնք բացարձակապես մերժված են եղել հասարակության կողմից, որոնք իրենց գործունեության ընթացքում այնքան են հասցրել վարկաբեկվել՝ իշխանությունների հետ իրենց կուլիսային գործարքներով, իշխանություններին սպասարկելով տարիներ շարունակ, լինելով ընտրակեղծիքների բաղկացուցիչ մասը, լինելով ամբողջովին վերահսկելի եւ զուրկ որեւէ սկզբունքներից՝ բացի շահի սկզբունքից։
Եվ հիմա այդ ուժերը նստացույցում մի երկու հատ սելֆի անելով, արդեն որոշել են, որ ոչ միայն կարող են ընդդիմադիր համարվել, այլեւ նույնիսկ երկու օր նստացույցի տեղը երեւալը համարել իրենց քաղաքական խիզախության, իրենց պայծառ կերպարի վառ ապացույց։
Մասնավորապես, ՕԵԿ-ը։ Մենք արդեն նշեցինք, որ նստացույցի համակարգողների միջեւ հակասություններ են առաջացել եւ նույնիսկ իրար վիրավորում են՝ անվանելով Արթուր Բաղդասարյան։ Այսինքն, համարում են, որ այդ անունը հայհոյանք է։ Ու այդքանից հետո անհասկանալի է, թե ինչպես են հանդուրժել ՕԵԿ-ականների մուտքը Բաղրամյան պողոտա:
Մհեր ՂԱԼԵՉՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
