Աշխատանքային խմբի կարծիքով՝ ցանկալի կլինի պահպանել ՀՀ օրենսդրության մեջ արդեն կիրառվող «ազգությամբ հայ» եզրույթը
Հայաստանի Հանրապետության փաստաբանների պալատի աշխատանքային խումբը մասնագիտական կարծիք է ներկայացրել Սահմանադրական փոփոխությունների նախագծի, մասնավորապես՝ 1-ին, 2-րդ, 7-րդ եւ 8-րդ գլուխների վերաբերյալ:
Աշխատանքային խումբը անդրադարձել է փոփոխությունների նախագծի 17-րդ հոդվածին՝ «Հայաստանյաց առաքելական սուրբ եկեղեցի», ըստ որի պետության եւ եկեղեցու հարաբերությունները կարգավորման հնարավորությունը թողնվել է հատուկ համաձայնագրի կարգավորմանը:
«Կարծում ենք տրամաբանական է ի սկզբանե բացառել այն հնարավոր մեկնաբանությունը, որ քննարկվող դրույթում խոսքը գնում է քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների շրջանակներում կնքվող համաձայնագրի մասին: Մասնավորապես՝ դժվար է պատկերացնել, թե ի՞նչ կարիք կա սահմանադրության մակարդակով նախատեսել Հայաստանի Հանրապետության եւ հայ առաքելական եկեղեցու միջեւ քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների պայմանագրային կարգավորման հնարավորությունը»,- ասված է մեկնաբանությունում:
Կարդացեք նաև
Աշխատանքային խումբն առաջարկում է 17-րդ հոդվածի 2-րդ մասը շարադրել որպես. «Հայաստանի Հանրապետության եւ Հայաստանյաց առաքելական սուրբ եկեղեցու հարաբերությունները կարող են կարգավորվել օրենքով»:
Անդրադարձ է կատարվել նաեւ 41-րդ հոդվածին՝ «Կարծիքի արտահայտման ազատությունը»: Ըստ աշխատանքային խմբի՝ հոդվածը գործող Սահմանադրության 27-րդ հոդվածի վերախմբագրված տարբերակն է: Աշխատանքային խումբը նաեւ համարում է, որ հոդվածի 3-րդ մասում սահմանված իրավունքի սահմանափակման հնարավոր դեպքերի համար «կարող է սահմանափակվել միայն օրենքով» ձեւակերպումը խիստ անհաջող է. «Տվյալ դեպքում ավելի նպատակահարմար է «կարող է սահմանափակվել միայն օրենքով նախատեսված դեպքերում եւ կարգով» ձեւակերպման կիրառումը: Հակառակ դեպքում՝ հասկացվում է, որ յուրաքանչյուր սահմանափակման դեպքի համար անհրաժեշտ է օրենքի ընդունում»:
Նույն նկատառումը աշխատանքային խումբը արել է նաեւ 43-րդ հոդվածի՝ «Հավաքների ազատությունը», վերաբերյալ: Իսկ 46-րդ հոդվածում՝ «Քաղաքացիության իրավունքը», խումբը նկատել է, որ «ազգությամբ հայ» արտահայտության փոխարեն օգտագործվել է «հայազգի» եզրույթը: Ըստ նրանց՝ ցանկալի կլինի պահպանել ՀՀ օրենսդրության մեջ արդեն կիրառվող «ազգությամբ հայ» եզրույթը. «Ամեն դեպքում, եզրույթի իմաստային փոփոխության անհրաժեշտության դեպքում կարելի է օգտագործել «հայկական ինքնություն ունեցող» կամ «հայկական ծագում ունեցող արտահայտությունները»:
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
