Ապրիլյան դեպքերից հետո, որի անունը կնքվեց «քառօրյա պատերազմ», մի ուրիշ տեսակ եմ սկսել վերաբերվել անխտիր բոլոր երիտասարդներին: Միշտ էլ գնահատել եմ մեր բանակը, բայց այսօր, առավել քան երբեւէ, բոլոր տղաներին (զորակոչվածներին ու չզորակոչվածներին, դպրոցականներին) ընկալում եմ որպես մեր երկրի ՀԱՅՐ:
Հիմա նախկինի նման խեթ չեմ նայում ոչ սպորտային համազգեստ կրող՝ որեւէ անկյունում պպզած ջահելներին, ոչ էլ ժարգոնախոսներին, որովհետեւ նրանցից յուրաքանչյուրն ամեն պահի կարող է հերոսանալ ու անձնվիրության դաս տալ օֆշորատենչներին ու «փայ» մտնողներին: Այո, մեր Հայրը հենց դուք եք տղերք՝ չնայած ձեր 18-20 տարեկան լինելուն, այս երկրի տերը դուք եք, եւ ոչ թե դղյակատեր պաշտոնյաններն ու գեներալները, որոնք հանգիստ կարող են խոսել փոխզիջման մասին, միայն իրենց միլիոններին բան չպատահի:
Դո՛ւք եք հրադադար պարտադրողները, թշնամուն ծնկի բերողը՝ լինի առաջնագիծ, սպորտ, մշակույթ, գիտություն, թե այլ ոլորտ:
Մենք փայլուն երիտասարդություն ունենք, որ ունակ է ոչ միայն թշնամի լռեցնելու, այլեւ , օրինակ, System of a Down-ի համերգն ունկնդրելու հորդառատ անձրեւի տակ՝ գրկում պատսպարելով սիրած աղջկան:
Կարդացեք նաև
Բարեբախտաբար, դուք մենակ չեք, կան որոշ անհատներ, որոնք էլ թիկունքում են պաշտպանության բանակ «աշխատում»: Օրերս «Ավրորա» մրցանակաբաշխությանը հետեւելիս հենց դրա մասին էի մտածում՝ ինչպես այդ հարթակն օգտագործվեց Հայաստանի մասին բարձրաձայնելու համար: Մտածում էի, թե ինչպես ենք ամեն անգամ կատարսիս ապրում, մաքրվում, ազնվանում, բայց ավանդաբար դրան հետեւում է որեւէ նողկալի ընտրություն, կոռումպացված պաշտոնյաների «հերոսություններ», պետբյուջեի հաշվին, այսինքն՝ իմ ու ձեր գրպանից՝ պաշտոնյաններին թանկարժեք բնակարանների ու մենաշնորհների նվիրաբերում:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Կարծում եմ, որ հիանալի է որ հիանում եք Բանակով:
Կարծում եմ, որ հիանալի է որ հիանում եք Բանակով:
Բայց և չեմ կարող չասել, որ ձեր հիացմույքը որոշակիոր արժեզրկվում է, երբ որ “համեմատում” եք:
Տականքը միշտ էլ կա ու կլինի:
Սակայն բացարձակացնելով Լավը, Հերոսականը , Դուք կնպաստեք որ դեռևս չկայացած պատանին էլ Բացարձակացանի հենց այդ արժեքները:
…
իսկ Պետական ապարատի մեջ մտած որդը- դա /”քյասիբ” երկրում/նյութական բարկեցության տարիների “տքնաջան” քարոզի արդյունք է: Ու այն դուրս չի գա ձեռքի մի շարժումով: Հիմա, մինչ նոր, Հոգևոր արժեքային համակարգի վրա շեշտադրված երիտասարդության իհայտ գալը ճիշտ կլինի բացարձակ արհամարել Նողկալիին: