Անկախ Վրաստանն այդպես էլ չդարձավ մի պետություն, որտեղ քաղաքացիները ցանկանային ապրել: Վերջերս հրապարակված վիճակագրությունը (2014թ. երկրի բնակչության մարդահամարի արդյունքները) ակնհայտ անհանգստություն է առաջացնում:
Կարելի է շատ խոսել երկրի հաջողությունների և զարգացման մասին, մինչդեռ, երբ տեսնում ես պաշտոնական վիճակագրությունը, հասկանում ես, որ երկրի անկախության ողջ ընթացքում երկրի ոչ մի կառավարություն այդպես էլ հստակ քայլեր չձեռնարկեց, որպեսզի գոնե դադարեցնի ցանկացած երկրի կարևորագույն ռեսուրսի` իր քաղաքացիների արտահոսքը:
Հարգելի ընթերցողի ուշադրությանն ենք ներկայացնում Վրաստանի բնակչության մարդահամարի հրապարակված արդյունքների այն մասը, որը վերաբերում է երկրի բնակիչների ազգային կազմին, նրանց Մայրենի լեզվին և կրոնական դավանանքին:
Սկզբի համար մի փոքր համեմատություն.
Կարդացեք նաև
2002թ.-ին Վրաստանում պաշտոնական տվյալների համաձայն` ապրում էր 248 929 հայ: Այսինքն, 12 տարվա ընթացքում Վրաստանում բնակվող հայերի թիվը կրճատվել է 80 829-ով:
2002թ. հայերենը որպես Մայրենի լեզու էր համարում Վրաստանի 235 531 բնակիչ: 2014թ. հայոց լեզուն Մայրենի լեզու է Վրաստանի 144 812 բնակչի համար:
2002թ.-ին Վրաստանում ապրում էր 171 139 բնակիչ, ովքեր իրենց համարում էին Հայ Առաքելական եկեղեցու մասնիկը: 2014թ.-ին Վիրահայոց Թեմի ծխականները կրճատվել են 62 098-ով (կրճատվել է գրեթե 34%-ով)
Քվեմո-Քարթլիի գյուղական բնակչությունը 2014թ.-ին
Պետք չի մտածեք Վրաստանի մասին: Դուք հըլա Հայաստանի վիճակը շտկեք, որպեսզի օրինակ դառնաք վրացիներին: