Այսօր ԱԺ-ում կառավարության աշխատակազմի ղեկավար-նախարար Դավիթ Հարությունյանը ներկայացրեց Ընտրական օրենսգրքի փոփոխությունների նախագիծը, որը եղել է ընդդիմության եւ քաղհասարակության հետ համաձայնության արդյունքում՝ «4+4+4» ձեւաչափով բանակցություններից հետո:
ՀԱԿ խմբակցության ղեկավար Լեւոն Զուրաբյանը հայտարարեց, որ չնայած ոմանք հայտարարում են, որ սա կոնսենսուս է՝ Ընտրական օրենսգրքի շուրջ, բայց դա այդպես չէ. «Նման կոնսենսուս չկա: Դա համաձայնություն է՝ որոշ դրույթների իրականացման մեխանիզմների հետ կապված: Եթե ՀԱԿ-ը գտնի, որ ներկայացված նախագիծը համապատասխանում է ձեռք բերված համաձայնությանը, մենք կողմ կքվեարկենք այս նախագծին»:
«Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Ռուբեն Հակոբյանին մտահոգել էր այն, որ Դավիթ Հարությունյանը իր ելույթի 15 րոպեների ընթացքում 20 անգամ օգտագործել էր «եթե ֆինանսավորեն» արտահայտությունը: Նա հարցրեց. «Համաշխարհային պրակտիկայում իրեն հարգող պետություն կա՞, որ օրենք է ընդունում՝ դա պայմանավորելով դոնորների կողմից ֆինանսավորմամբ»:
Դավիթ Հարությունյանը պատասխանեց, որ փաստը մնում է փաստ՝ բյուջեում այդ գումարները չկան:
Կարդացեք նաև
ՀԱԿ խմբակցության քարտուղար Արամ Մանուկյանն էլ ասաց, որ «շատ ենք չարչարվել՝ էս օրվան հասնելու համար», բայց մի տեսակ ջանք չի տեսնում կառավարության կողմից՝ դոնորներ գտնելու:
Ալեքսանդր Արզումանյանն էլ արձագանքեց. «Ձեր չարչարանքին ապաշխարանք, բայց մտահոգություններ ունենք: Դոնորներով պայմանավորված օրենք ընդունելու պրակտիկա չկա: Դա նույնն է, որ Հարկային օրենսգիրք ընդունենք, գրենք՝ եկամտահարկը x տոկոս է, բայց եթե մուտքերը քիչ լինեն, կդառնա x+5 տոկոս: Սա աբսուրդ է: Արժանապատվության խնդիր է, որ ԱԺ-ն քվեարկի՝ ինչ-որ 16 մլն եվրոյի հետ կապելով ողջ գործընթացը: Սենց չի կարելի»:
Ալեքսանդր Արզումանյանն առաջարկեց, որ հաջորդ տարվա բյուջեով նախատեսեն այդ գումարը, եթե այս պահին 5 մլն է անհրաժեշտ մատնահետքերը վերցնելու համար, դա անեն առաջնահերթ, մնացած գումարն էլ քիչ-քիչ կգտնեն:
Դավիթ Հարությունյանն ասաց, որ կառավարությունը պետք է երկարաժամկետ խնդիրները կարողանա լուծել, ոչ թե շարժվի այս պահի խնդիրները չեզոքացնելով. «Եթե անհրաժեշտ է հավաքել 1.2 մլն մարդու մատնահետքը կարճ ժամանակահատվածում, ձեզ անհրաժեշտ է էական ավելի մեծ ներդրում անել, որովհետեւ զուգահեռաբար պետք է գործեն ավելի շատ կայաններ, որոնցից 200 -ը մեզ հետո պետք չի լինելու: Ընդամենը 6 ամսվա համար ծախս է արվելու: Կառավարությունը նպատակահարմար չի համարում այդ ծախսը կարճ ժամանակի համար անելը»:
Ալեքսանդր Արզումանյանն առաջարկեց. «Ձեր կառավարության կեսը բիզնեսմեններ են, կարելի է պայմանավորվել Ուզբեկստանի հետ, որը դեռ չի անցել, բայց անցնելու է, տվեք իրանց: Գտեք, մարդ գտեք: Ուրիշ բաներում, անձնական բիզնեսի ոլորտում շատ լավ աշխատում եք, հիմա էլ մեքենաներ եք վաճառում: Էս էլ որպես բիզնես առաջարկ որ նայեք՝ 200 կայանը գնեք, հետո վաճառեք»:
Դավիթ Հարությունյանը պատասխանեց. «Բիզնեսի ոլորտում, ձեր գիտելիքները իմ գիտելիքներից շատ չեն տարբերվում, այսինքն՝ զրոյական են»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
