Մշակույթի նախարարն այդ մասին
գրությունը հումորով տպագրական սխալ որակեց
Օրերս Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնում կայացավ բալետի պրիմա պարուհի, ՀՀ վաստակավոր արտիստ, «Մովսես Խորենացի» մեդալակիր Ժակլին Սարխոշյանի «Հրաժեշտ բեմին» երեկոն: Առաջին բաժնում Արթուր Սահակյանի սցենարով եւ ռեժիսուրայով ներկայացվեց փոքրիկ պատմություն բալետի արտիստի ուղու մասին՝ մասնակցությամբ պարարվեստի պետական քոլեջի սաների: Մինի բեմադրության ընթացքում պարուհու գործընկերները՝ ՀՀ վաստակավոր արտիստ Մարիա Դիվանյանը, առաջատար մենապարողներ Սյուզի Փիրումյանը, Մերի Հովհաննիսյանը, Սեւակ Ավետիսյանը, Ահարոն Պետրոսյանը եւ մյուսները, իհարկե, թատրոնի նվագախումբը՝ Աթանես Առաքելյանի ղեկավարությամբ, ներկայացրին հատվածներ համաշխարհային բալետային գրականության նմուշներից, որոնց մեկնաբանմամբ փայլել է Ժակլին Սարխոշյանը: Վերջինս էլ մեկ-երկու համարով հանդես եկավ, այդ թվում՝ երգչուհի, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Անուշ Արշակյանի հեղինակած «Որտե՞ղ ես» երգ-մենախոսության հնչյունների ուղեկցությամբ:
Երեկոյի առաջին բաժնի ավարտին ՀՀ մշակույթի նորանշանակ նախարար Արմեն Ամիրյանը պարուհուն հանձնելով նախարարության ոսկե մեդալը, արտիստի գործունեության գնահատանքի խոսքում շեշտեց այն հանգամանքը, որ իր կարծիքով՝ հրաժեշտի երեկոյի ծրագրագրքույկում, ամենայն հավանականությամբ, տպագրական վրիպակ է գտել եւ «Հրաժեշտ բեմին» խորագիրն ամենեւին չի համապատասխանում այն ելույթին, ինչն ինքը տեսնում է բեմում. «Գուցե պետք է գրված լիներ՝ հրաժեշտ 2016 թվականին կամ հրաժեշտ գործունեության առաջին փուլին, բայց ոչ երբեք հրաժեշտ բեմին, եւ այդ վրիպակը պետք է ուղղել»: Նախարարի համոզմունքը գործնականում հաստատվեց երկրորդ բաժնում՝ Էդուարդ Համբարձումյանի երաժշտությամբ, Ժակլին Սարխոշյանի լիբրետոյով եւ ժամանակակից խորեոգրաֆիայով բեմադրված «Երազ» ներկայացմամբ:
Նշենք, որ բալետային արվեստի երեկոյի երկու բաժիններում ներկայացված էին բոլոր այն մասնագիտական առնչությունները, որն իր աշխատանքի գործունեության ընթացքում՝ նաեւ մանկավարժական, ունեցել է սիրված պարուհին: Հանդիսատեսը այս ներկայացման ընթացքում ամեն պահի ու ամեն վայրկյանի կարծես հայտնագործում էր շնորհալի արտիստների մի ստվար աստղաբույլի կամ կարելի է ասել՝ համաստեղության: Ինչ վերաբերում է պրիմա պարուհուն, որ հանդես էր գալիս գլխավոր դերապարով, ապա լեփ-լեցուն հանդիսասրահը հիացմունքով էր դիտում ու հետեւում նրա թեթեւասահ, վարպետ շարժումներին:
Տեր եւ տիկին Ամիրյանները՝ Ժակլին Սարխոշյանի ընտանիքի հետ:
Պարուհու գործընկերներն ու նրա արվեստի երկրպագուներն էլ էին տարակուսանքի մեջ, թե ի՞նչն է, արդյոք, պատճառը, որ Ժակլին Սարխոշյանը հեռանում է մեծ բեմից, չէ՞ որ մինչ այսօր եւ ոչ մի դրամատիկ դերասան կամ պարող ինքնակամ չի թողել բեմը: «Թեեւ երբեք իմ հանդիսատեսից գաղտնիք չեմ ունեցել, բայց սա էլ թող լինի իմ գաղտնիքը»,- ի պատասխան տարակուսանքների՝ ասաց արվեստագետը:
Կարդացեք նաև
Բոլորին հուզում էր նաեւ այն հարցը, թե բալետի արտիստը քանի՞ տարեկանից է մեր երկրում անցնում թոշակի, որովհետեւ, օրինակ, Ռուսաստանում գործում է «խորհրդային» օրենքը՝ անկախ տարիքից, բալետի պարողը 20 տարվա բեմական գործունեությունից հետո թոշակավորվում է: Այս հարցին ի պատասխան՝ Հայաստանի մշակույթի, ԶԼՄ-ների աշխատողների արհեստակցական կազմակերպությունների ճյուղային հանրապետական միության գլխավոր մասնագետ Լեոնարդո Գասպարյանը պարզաբանեց. «Եթե լրացել է բալետի արտիստի 50 տարին եւ նա ունի առնվազն 25 տարվա ստաժ, որից 12-ը՝ մասնագիտական, կարող է դիմել եւ ստանալ թոշակ»:
Ի դեպ, Ժակլին Սարխոշյանը 26 տարի բեմում է, բայց 50-ին հասնելու համար մեկ տասնամյակ պետք է սպասի:
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
«Առավոտ»
04.10.2016
