Երիտասարդ արվեստագետը՝ թատրոնի ու իր նոր ներկայացման մասին
Թատերական աշխարհում մշտապես բանավեճի թեմա է ծագում, երբ բեմադրություն է իրականացնում դերասանը:
Օրերս կամերային երաժշտական թատրոնում Սլավոմիր Մրոժեկի «Տունը սահմանի վրա» տրագիկոմեդիայի պրեմիերան էր, ռեժիսորն էլ երիտասարդ, բայց արդեն ճանաչված դերասան Արմեն Մարգարյանը, որը նաեւ հանդես է գալիս գլխավոր դերերից մեկի՝ Ես-ի կերպարում:
Մասնագետներն ասում են՝ միայն այն հանգամանքը, որ ռեժիսորը Մրոժեկի երբեմնի հեռուստասերիալի համար իբրեւ սցենար գրված «Տունը սահմանի վրա»-ին կարողացել է հաջողությամբ «միքսել» նույն հեղինակի «Դիմանկար» պիեսից եւ էլի մեկ-երկու պատմվածքներից հատվածներ, արդեն խոսուն փաստ է նրա ռեժիսորական «աչքի» մասին: Բեմադրության մեջ ընդգրկված երիտասարդ դերասաններն էլ են համոզիչ խաղացել: Ավելին, Արմեն Մարգարյանը հեղինակն է նաեւ բեմադրության երաժշտության, ինչը համահունչ է սցենարին:
Կարդացեք նաև
Մենք էլ մեր հերթին նշենք, որ ծանոթ ենք Արմեն Մարգարյանի բազում գլխավոր դերերին: Առանձնացնենք մեկ-երկուսը՝ կոմեդիայի թատրոնում Երվանդ Ղազանչյանի բեմադրություններում Աղասի Այվազյանի «Չարենցի ուղղիչ տունը» ներկայացման մեջ Չարենցի կերպարը, ըստ Սունդուկյանի «Էլի մեկ զոհի»՝ «Ձեր աստվածը փողն է» բեմադրությունում Միքայելը… բոլորը չես թվարկի: Հաջողված էր նրա դոկտոր Նիկոլիչի կերպարը Բրենիսլավ Նուշիչի «Տիկին մինիստրուհին» աշխատանքում եւ, եթե չենք սխալվում՝ առաջին դերը՝ Դուքս Օրսինոն՝ Շեքսպիրի «12-րդ գիշերում»: Նշենք նաեւ, որ դերասանի ռեժիսորական առաջին աշխատանքը, ինչը նա հաստատեց «Առավոտի» հետ զրույցում, եղել է 2011թ. Կամերային երաժշտական թատրոնում՝ «Գեղեցկուհին եւ հրեշը» մանկական երաժշտական ներկայացումը՝ ըստ ֆրանսիական ժողովրդական հեքիաթների: Ի դեպ, այսօր էլ այն խաղացանկում է: Խաղացանկում է նաեւ դերասանի մասնակցությամբ դեռեւս թատերականում ուսանելու տարիներին Հովհաննես Թումանյանի «Սասունցի Դավիթը»՝ Դավիթ Հակոբյանի ռեժիսուրայով: (Արմեն Մարգարյանը ինստիտուտում ուսանել է Սոս Սարգսյանի արվեստանոցում, ասիստենտներ Հակոբ Հակոբյանի եւ Ջեմմա Մարտիրոսյանի ղեկավարությամբ):
Հարցին, թե կամերային երաժշտական թատրոնը ժանրային մշակութային օջախ է, ինքը մտադրություն ունի՞ անդրադառնալ, ասենք, մյուզիքլի ժանրին, Արմեն Մարգարյանը նախ նշեց, թե մեր հանրապետությունում ժանրային թատրոնները երկուսն են՝ օպերային եւ մնջախաղի, հետո էլ պատասխանեց. «Նման գաղափար ունեմ, այս պահին չեմ բարձրաձայնի, բայց միայն կասեմ, որ իսկապես ուզում եմ դիմել մյուզիքլի ժանրին»:
Զրույցի ընթացքում անդրադարձ եղավ Կամերային երաժշտական թատրոնի շուրջ, չափազանցված չի լինի, եթե ասենք՝ մշտապես շրջանառվող տարաբնույթ խոսակցություններին:
Այդ առիթով մեր զրուցակիցն ասաց. «Ես պարզապես կխնդրեի տարաբնույթ խոսակցություններ տարածողներին, այդ թվում՝ մեր թատրոնների երեւելիներին, որ այցելեն կամերային երաժշտական թատրոն, դիտեն ներկայացումներ, հետո նոր հայտնեն իրենց մասնագիտական կարծիքները: Միայն մի փաստ. թատրոնի տնօրեն Վարդան Գրիգորյանը բարեհաճ է երիտասարդ ստեղծագործողների հանդեպ, կարծես յուրատեսակ հարթակ է ստեղծել: Շուրջ մեկ տարվա ընթացքում բեմադրություններ են իրականացրել, օրինակ, Արթուր Սարիբեկյանը՝ «Կրիսպի մկնիկը» մանկական երաժշտական ներկայացումը, երկրորդը իմ աշխատանքն էր՝ «Տունը սահմանի վրա», այս պահին էլ Գոհար Փոքրիկյանը, որը բեմադրություններ է իրականացրել նաեւ Համազգայինում, կոմեդիայի, ռուսական թատրոններում, աշխատում է «Խաղալիքների մոլորակը» ներկայացման վրա»:
Կեսլուջ-կեսկատակ հարցին՝ ո՞վ է իր վարպետը՝ ռեժիսոր Դավիթ Հակոբյա՞նը, որը պատճառ դարձավ կամերային երաժշտական թատրոնում իր «երեւալուն», թե՞ Հ. Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Երվանդ Ղազանչյանը, արվեստագետը ժպտալով պատասխանեց. «Դավիթ Հակոբյանը վարպետս է դեռեւս ուսանողական տարիներից, իսկ Երվանդ Ղազանչյանը մե՜ծ վարպետս է»:
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
«Առավոտ»
10.11.2016
Միջին մակարդակի ներկայացումներ են բեմադրվում այդ թատրոնում, իսկ Մրոժեկի գործը չէր կարելի քմահաճորեն ավիրել, որովհետև Մրոժեկ չեք՝ ինչ-ինչ բաներ փոխելու համար: