Սահմանադրական փոփոխություններից հետո Հայաստանի 4-րդ նախագահը արարողակարգային պաշտո՞ն, թե՞ ծանրակշիռ քաղաքական դեմք է լինելու, ըստ քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանի՝ դե յուրե պաշտոնն առանցքային դերակատարում չունի ու իշխանական էական լծակներ չկան, բայց դե ֆակտո այն կարող է լինել կարեւոր, հատկապես Արմեն Սարգսյանի թեկնածությունն ընտրելուց հետո:
«ՀՀ իշխանական համակարգում դե յուրե ու դե ֆակտո իրականությունները շատ տարբեր են իրարից՝ բուն քաղաքական դասավորությունը կազմավորվում է ավելի շատ կապիտալի դասավորությունից, քան դե յուրե իշխանական լծակներից: Նշանակվում է թեկնածու, որը որոշակի կապիտալ, միջազգային շրջանակների հետ կապեր ունի, սա ծանրակշիռ ռեսուրս է, որը դարձնում է Արմեն Սարգսյանին խաղացող: Նախագահի պաշտոնը կավելանա այս ռեսուրսին, ու այդ իմաստով Արմեն Սարգսյանը կդառնա ներիշխանական համակարգի հակակշռող բեւեռ այն մոդելում, որը ձեւավորվում է խորհրդարանական կառավարման ձեւաչափով»,- այսօր «Մեդիա կենտրոնում» ասաց Հակոբ Բադալյանը:
Նրա խոսքով, ՀՀԿ-ի նախագահի թեկնածուն նաեւ գործընկեր ու մասնակից է դառնալու իշխանական կոնսենսուսին արտաքին ու ներքին հարցերում:
Քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանի խոսքով, համակարգը, որն այսօր առանցքային պաշտոնների համար թեկնածուներ է ընտրում, ավելի լայն լիազորություններ է ուզում տեսնել Արմեն Սարգսյանի համար. «Արմեն Սարգսյանն ունենալու է որոշակի գործառույթներ կապված ՀՀ արտաքին տնտեսական քաղաքականության հետ, ինչպես նաեւ արտաքին քաղաքականությունում: Սերժ Սարգսյանն ու այն խումբը, որ ձեւավորում են պաշտոնները, փորձում են առանցքային պաշտոններում նշանակել հերթական մարդու, որը չի ընկալվում համակարգի անմիջական ծնունդ: ԱԺ նախագահ, վարչապետ, նախագահ դրվում են մարդիկ, որոնք արտահամակարգային են ինչ-որ չափով: Այսինքն, ստեղծվում է մի համակարգ, որը կլինի ճկուն հակակշիռների համակարգ, երբեմն էլ, եթե անհրաժեշտություն լինի՝ փոխլրացման»:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Լուսանկարը՝ «Մեդիա» կենտրոնի
