Դու խիտ վարսերով աղջիկ…(բանաստեղծություն)

Դու խիտ վարսերով աղջիկ,

Հայացքդ զուսպ ու գերող,

Վարսերդ խիտ մի փնջիկ,

Հմայիչ ու սիրտ մաշող:

Վարսերդ տված քամուն,

Մեղմ ճեմում ես ու ժպտում,

Տարածվում ես իմ սրտում,

Հոգիս դանդաղ խորովում:

Քո վարակիչ հայացքով,

Հմայում ես բյուր սրտեր,

Եվ քո դյութիչ հմայքով,

Ավերում ես հոգիներ:

Լայն վարսերով խենթ աղջիկ,

Ամոթխած ու սրտակեր,

Սավառնում ես հանց չղջիկ,

Շուրջը հեղում խինդ ու սեր:

Խիտ վարսերիդ փռվածքը,

Հայուհու համ է բուրում,

Խորունկ իմաստ է սփռում,

Խինդով պատում մեր կյանքը:

Նուրբ իրանիդ մեղմ խաղով,

Ջերմացնում ես բյուր կյանքեր,

Քո նրբագեղ վարսերով,

Նիրհից հանում հոգիներ:

Խիտ վարսերով հրեշտակ,

Մեր փրկության հուսատու,

Դու ես մեր ցավին հենակ,

Կյանք արարող լուսատու:

Չարալեցուն այս կյանքը,

Լոկ դավեր է մատուցում,

Եվ քմահաճ իր կամքը,

Մեր վզին է փաթաթում:

Ցավի արձակած նետը,

Դու որսում ես հայացքով,

Ամոքում մարդկանց վիշտը,

Հոգուդ անմար կրակով:

Նույնիսկ խամրած սրտերին,

Դարձյալ շունչ ես հաղորդում,

Եվ թոռմած ծաղիկներին,

Թարմ բջիջներ ներարկում:

Երաշտի թեժ պահերին,

Ամպից արցունք ես քամում,

Եվ ներարկում արտերին,

Բյուր մարդկանց սովից փրկում:

Դու գեղեցկության տիպար,

Բյուր ցավերի ամոքիչ,

Հոգի բուժող՝ բարերար,

Բազում կյանքերի փրկիչ…

Անանիա ՄԱՂԱՔՅԱՆ