
Իսկ հյուրանոցի կիսաներքնահարկում գտնվող ռեստորանում տրված ճաշը այցելու հյուրերը կվայելեն «ժամեր եւ կհիշեն տարիներ»։ Վերջին հանգամանքին գյումրեցիներն, ի դեպ, չեն էլ կասկածում՝ նկատի ունենալով սահմանված գներր։ Բայց այս ու մնացած զգացողություններր թողնենք «հպարտ կրքատերերին». մեզ առավելապես հետաքրքրում է հյուրանոցի անվանումն ու նրա օտարալեզու գրությունը։

ALEXANDRAPOL Hotel Palace-ն (կարծես սահմանակից լատինագիր երկրում ենք) հպարտ մենության մեջ այցելուներին «ձերբազատում» է հայկական ու հայերեն ամեն բանից, որն, ըստ Ղուկասյանի, կարող էր զուգորդվել «գավառականի» հետ եւ, Աստված մի արասցե, ի չիք դարձնել մեծահարուստ այցելուների «կրքի հպարտությունը»։ Փոքրիկ հույսը, թե մեսրոպյան տառերը գուցե թառել են հյուրանոցի շքամուտքի գլխին գտնվող շրջանաձեւ ցուցանակի վրա, հօդս է ցնդում, երբ ուշադիր նայելով կարդում ենք նույն լատինատառ անվանումը։
Եվրաինտեգրմանը խիստ նախանձախնդիր Վ. Ղուկասյանը հյուրանոցի ներքնահարկում գտնվող ռեստորանն էլ է փրկել «նվաստ» հայերենից. վերջինս ներկայանում է միմիայն Restaurant գրությամբ։
Ոչ ոք, անշուշտ, չի կասկածում, որ ազգասեր ու աստվածավախ քաղաքապեւոի նոր օբյեկտը շուտով կհյուրընկալի բազմաթիվ մարդկանց, այնտեղ կիջեւանեն նաեւ մայրաքաղաքային մեծահարուստներն ու հայ պաշտոնյաները։ Դրանց թվում, հուսանք, երբեւէ կլինի նաեւ Լեզվի պետական տեսչության պետ Սերգո Երիցյանը։
«Երկիր»
Լուսանկարները՝ «ՀԺ»-ից


















































