«Արտագաղթի վերաբերյալ պաշտոնական տվյալները մտահոգիչ են. օրական 200-300 մարդ է հեռանում երկրից, եւ դա ողբերգական է: «Գրական թերթում» պարբերաբար լույս են տեսնում գրողների հոդվածներ` սահմանամերձ գյուղերի բնակչության արտագաղթի մասին: Մեր գրողները ոչ թե լրագրողական խնդիր են լուծում, այլ իրավիճակը ներկայացնում են խղճի թելադրանքով` առանց քաղաքական այս կամ այն հոսանքի ազդեցության տակ ընկնելու: Օրինակ` Աշխեն Աբազյանը գրեց Տավուշի մարզի Բարեկամավան գյուղի մասին, որը բարեկարգ, բայց «մեռած» տներ ունի: Այսպես գնալով ո՞ւր կհասնենք»,-այսօր «Հայելի» ակումբում ասաց «Գրական թերթի» խմբագիր, դրամատուրգ Կարինե Խոդիկյանը:
Նրա խոսքով. «Արտագաղթի պատճառներից է աշխատանքի պակասը եւ անարդարության զգացումը: Օր օրի փոքրացող Հայաստանում մարդիկ իրենց զավակների համար ապագա չեն տեսնում, մինչդեռ Սովետական տարիներին գնում էին խոպան եւ ետ վերադառնում: Իսկ այսօր երեւանցիները եւ գյուղացիները «կապում» են իրենց ունեցվածը եւ առանց ետ նայելու` հեռանում: Մեկ տարի առաջ օդանավակայանում հեռացող ընտանիքների տեսա, որոնց հայացքներում ատելություն եւ վիրավորանք էր նկատվում: Ինչո՞ւ պետք է այս երկիրը 40 տզրուկի ձեռքին խաղալիք դառնա: Եթե մենք հանրաքվեի ժամանակ մեր ասած «այո»-ի տերը լինեինք, այսպիսի արտագաղթ չէր լինի»:
Դրամատուրգը կարծում է, որ պետք է մշակել հատուկ պետական քաղաքականություն` միջին խավ ստեղծելու համար. «Այն երկիրը, որը չունի միջին խավ, դատապարտված է. նրա բնակիչներն աստիճանաբար վերածվում են մուրացկանների կամ երկրից փախչողների: Ինչ վերաբերում է մտավորականությանը, սրտացավները բարձրաձայնում են խնդրի մասին: Բայց քանի որ չեն մտնում այս կամ այն կուսակցության թեւի տակ, հայտնվում են լուսանցքում»:
Կարինե Խոդիկյանի համոզմամբ. «Այսօրվա քաղաքական բազարը կուսակցությունների մեջ է ծավալվում: Կուսակցությունները վերևներում խավարասերների հավաքներ են կազմակերպում` առանց ժողովրդի մասնակցության»:
Կարդացեք նաև
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
