Ուղղակի զարմանալի է. գրեթե երկու ամիս հասարակական թեժ քննարկումներ են գնում Միկոյանի արձանի տեղադրման հարցի շուրջ, ամեն օր Միկոյանի կենսագրության նոր էջեր են հրապարակվում, մարդիկ բացատրում են, որ Միկոյանը ասոցացվում է ստալինյան բռնությունների հետ, որ արձանը տոտալիտարիզմի վերադարձի խորհրդանիշ է, իսկ Տարոն Մարգարյանն ասում է՝ եղածը մի կիսանդրի չի՞։ Դեռ լավ է, չի ասում, որ եղածը մի 800 կիլոգրամ բրոնզ է։
… Տարոն Մարգարյանին հիշեցնում են Միկոյանի ներկայացրած հայերի գնդակահարության ցուցակը, պատասխանում է, թե նման փաստաթուղթ չի տեսել. «Որ ասում են նման փաստաթուղթ կա, որեւիցե օր այդ փաստաթղթերը ցույց չտվեցին»։ Ով կողմ է Միկոյանի արձանի տեղադրմանը, չգիտես ինչու, մինչեւ հիմա այդ փաստաթղթերին ծանոթ չէ։
Օրինակ, ինձ էլ այդ փաստաթղթերը ցույց չեն տվել, բայց ես դրանք տեսել եմ։ Չտեսնելը ավելի դժվար է։ Փաստորեն, Տարոն Մարգարյանը Ֆեյսբուք չի մտնում, կայքեր եւ թերթեր չի կարդում, Ինտերնետով չի հետաքրքրվում, խորհրդականները նրան ոչինչ չեն ասում։ Միայն այս դեպքում նա կարող է տեղյակ չլինել Միկոյանի մասին արխիվային փաստաթղթերից։
Մհեր ՂԱԼԵՉՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
