Լեհ բանաստեղծ Բոգդան Վրոցլավսկին ծնվել է 1944 թ. Վարշավայի մոտ գտնվող Միլանովկայում։
Նա 35 տարի Վարշավայում գործող Ընթերցանության դպրոցական թատրոնի սեփականատերն է։
2006 թվականին արժանացել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի մրցանակին՝ «Լուսնի ուրիշ համը» բանաստեղծությունների ժողովածուի համար։
ՊԵՅԶԱԺ ՆԱՎԱԿՈՒՄ՝ ՁԿՆՈՐՍՆԵՐԻ ՀԵՏ
Նրանք երկուսով են նավակում
Մեկը նավախելին
Ղեկալծակը ձեռքի մեջ
Մյուսը դեմքը քամուն է ուղղում
Արբեցած նրա թաց խտությունից
և նրանից, որ հեռացող լուսնի լույյսը
նայում է իր
խղճի խորքին
Կարդացեք նաև
հեռադիտակով տեսնում եմ
սպասումները նրանց
ծաղկում են
հրավառության նման
ալիքները նյարդայնացնում են
դեղնող նախալուսաբացի
հորիզոնում
գուցե նրանք նկատել են արդեն
ծովային խորքի մենությունը
գուցե
բայց հիմա ինձ ցավեցնում է
այդ նավի հեռանալը
դեպի խորքը
անհասկանալի հասկացության
այն շատ հեռու է իմ ցանկություններից
և թևավոր վախերից
ես սկսում եմ հասկանալ
աշունը նահանջում է
ձմեռը կրկին գտնում է ինձ
մենակ
նույն ափում
որտեղ մթնող լողափի ավազը
արգելք է
լույսի թափանցմանը երակներ
մաքրվում են
ամբողջ խտացված
հույսերը
հեռանում են ինչպես
լույսից պատառոտված երազներ
երևի նրանք այնքան խոր են ընկղմվել
երկրի կենտրոնում
որ ոչ ոք չի կարող կարդալ նրանց
լուռ
փորձում եմ փախչել
իմանալով
որ այդ երկուսը նավակի մեջ
զրկված են
իմ երևակայությունից
նրանք երբեք չեն վերադառնալու այստեղ
ՏՈՒՆԸ
Մի լքիր այդ վայրը մի հեռացիր
Քո հանգիստ շնչառությունը և իմ շունչը
Բացականչական նշաններով լեցուն փոթորիկ են առաջացնում
Այն մաքուր կպահի լողափը
Ազատելով նրան փրփուրներից բերված
Լիովին պատահական ալիքներից
Համբերատար եղիր. Սրա մեջ է ուժը քո
և հույսն իմ
Պատմության այս անկատարությունը-գենետիկ արատ է
Փաթաթված մեր կոկորդին-կանցնի
Վաղն այդ նույն տեղում պատմական կառափնարան կկառուցեն:
Խանդավառությամբ կլցվեն մեզ շրջապատվող հրապարկները
Մի լքիր այս վայրը, մի հեռացիր
Սա քո տունն է- մարդկային աշխատասիրության ու քաջության տուն
Համբերատար եղիր, սպասիր
Դեռ սպասիր։
Թարգմանությունը՝ Սոնա ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԻ
