2018 թվականի հուլիսին հուժկու հեղափոխական Արայիկ Հարությունյանը, որն այն ժամանակ նոր էր ԿԳՄՍ նախարարի պաշտոնում, պատմում էր մինչհեղափոխական «տրավմաների» մասին՝ նշելով. «Մինչև «թավշյա հեղափոխությունը» ես որոշ առիթներով ՀՀ Սահմանադրությունն ընթերցելիս ցավ էի ապրում այն մտքից, թե մեր իշխանավորներից յուրաքանչյուրը Սահմանադրության որ կետերն էր խախտում: «Թավշյա հեղափոխությունից» հետո արդեն այդ ցավի ապրումները վերացել են և փոխարենը ժամանակ է եկել, երբ ոչ մի իշխանավոր այլևս չի կարող Սահմանադրության որևէ կետ խախտել»։
Բայց, արի ու տես, 7 տարիների ընթացքում և վերջին օրերին ևս ՔՊ-ական Արայիկ Հարությունյանի իշխանությունը «սահուն քայլերով, աննշմար, որպես քնքուշ մութի թև» շրջանցում ու շրջանցում է Սահմանադրության շատուշատ կետեր, վերջինը, իհարկե, Հայ Առաքելական եկեղեցու գործերին միջամտելու անհագ ցանկության դրվագն է։
Արդեն վարչապետի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնը զբաղեցնող Արայիկ Հարությունյանը, պատասխանելով լրագրողի հարցին՝ արդյո՞ք Նիկոլ Փաշինյանի կողմից կաթողիկոսի ընտրությանը միջամտությունը Սահմանադրական կարգի խախտում չէ, ասել է․ «Նա հանդես է գալիս՝ որպես քրիստոնյա»։
Կարդացեք նաև
Զարուհի ԴԻԼԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» շաբաթաթերթի այս համարում