Նախկինում գրել եմ, որ քաղաքականության ոլորտն ունի լեզու, որը տարբերվում է տաքսու վարորդի ճանապարհից եւ մեթոդներից, մինչդեռ տաքսու վարորդներն իրենց նպատակակետին են հասնում պարզ, հստակ ձեւերով, քաղաքականությունը նույն կերպ չի վարվում, այն ասպարեզ է, որն ընտրում է ավելի բարդ եղանակներ, որոնցով քաղաքականությամբ շատ չզբաղվող մարդիկ չեն կարողանում կարդալ ռազմավարություններն ու մարտավարությունները։
Դժբախտաբար, հայկական քաղաքական դպրոցը թե Հայաստանի ներսում, թե սփյուռքում, չնայած արտասահմանում ավելի քան մեկ դար քաղաքական գործունեությանը եւ հանրապետության ներսում 35 տարվա գործունեությանը՝ ապացուցել է մեկ բան. նրանք շատ չեն տարբերվում ցանկացած սովորական արհեստից՝ տառապում են քաղաքական մտածողության խորության պակասի խնդիրներից՝ կանխատեսելի են՝ պարզ եւ տափակ՝ ակնհայտ է նրանց վարքագիծը կարդալը եւ արձագանքները կանխատեսելը։
Եվ կա մեկ մարդ Հայաստանում, ով, չնայած որեւէ մակարդակում, լինի դա քաղաքական, արտաքին քաղաքականության, ֆինանսական, սոցիալ-տնտեսական կամ որեւէ այլ ոլորտում որեւէ քաղաքական հմտությունների բացակայությանը, եւ չնայած բոլոր թերություններին, կարողացել է մնալ իշխանության գլուխ. Հայաստանի վարչապետն է, ով կարողացել է նստել եւ հեծանիվ վարել, քանի որ նա նման է ֆուտբոլային թիմի, որը, երբ արդյունքը ոչ-ոքի է, մնում է չեմպիոն, եւ նա գիտի, որ բախվում է անօգուտ ընդդիմության, անօգուտ, անարդյունավետ, ամուլ, որին կարող է ստիպել խաղալ իր խաղային պլանով, նրանք չունեն ստեղծագործականություն, գաղափարներ, նրանց ծրագրերն ու մանեւրները շատ հեշտ է կանխատեսել եւ արգելափակել։
Վերջերս ինտերնետում տարաձայնություններ եմ լսել եւ տեսանյութեր տեսել։ Չգիտեմ՝ դրանք հի՞ն են, թե՝ նոր, իսկակա՞ն են, թե՝ ոչ, բայց եթե դա ճիշտ է, ապա եւս մեկ մեծ ցուցիչ է այն բանի համար՝ ինչ ես ասում եմ։ Տեսանյութի ներսում Հայ Հեղափոխական Դաշնակցության որոշ երիտասարդներ երգ են երգում, որտեղ նրանք պահանջում են վարչապետ Փաշինյանի հրաժարականը։ Մի բան, ինչպես ինձ նման շատ հնչակյաններ են պահանջում։ Բայց այս անխոհեմ, կարճատես, դոգմատիկ, ծայրահեղ անգիտակից երիտասարդությունը չի գիտակցում, որ այս կերպ նրանք խաղում են միայն այն դերը, որը փաշինյանիզմը ցանկանում է, որ մենք խաղանք։
Կարդացեք նաև
Ահա թե ինչի մեջ է փաշինյանիզմի դարաշրջանը շատ ճարպիկ եւ խելացի՝ մեզ մղելու համար՝ անտագոնիզմի՝ թշնամանքի, անհանդուրժողականության, պառակտման մթնոլորտի մեջ։ Սա «նախկին-ներկայի» անվերջ կլոր շրջանակն է։ «ՌոբասերժակաՆ», «Դաշնակ-Հնչակ» «Արցախցի Դաշնակներ»:
Ու հիմա, այս անփորձառու, անկազմակերպ, անհեռատես ընդդիմությունը մեկ անգամ եւս առիթ տվեց ու ընկավ «Սիրոյ ու Համերաշխութեան ծոցեն ծնած» իշխանության ծուղակը:
Ու բնականաբար այս բոլորի պատճառներից մեկն էլ որոշ դաշնակցականների մոտ այդ մեծամտությունն ու գոռոզությունն է, երբ պարտավոր էին մնալ ավելի ճկուն ու համխմբող:
Ու սակայն նաեւ կա Հնչակյան ղեկավարության հանցանքը, որոնք վերջին շրջանում կատաղի ու կույր, կողմնակալ ու անսակարկ որդեգրեցին իշխանության տեսակետները: Եվ «Սիրոյ ու համերաշխութեան» առաքելությամբ ու կարգախոսներով ու խոստումներով ավետելով եկած իշխանության կյանքը կերկարաձգի գալիք լարվածությունը, պառակտում կսպասվի հայկական սփյուռքի մեջ: Ու այս բոլորի համար հայկական սփյուռքն ունի շատ անելիքներ:
Որոնց առաջին քայլը նման տեսանյութերի հեռացնելու նախաձեռնությունը դաշնակցության կողմից: Նաեւ երկու ազգային պատմական կուսակցությունները պարտավոր են հանդուրժել միմյանց այսօր լրիվ հակադիր դիրքորոշումները ու սա ահավոր ջանք կպահանջի:
Պետրոս ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
23.07.2025
