Արցախի մշակութային ժառանգության օմբուդսմեն Հովիկ Ավանեսովի ֆեյսբուքյան գրառումը
Այսօր Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տոնում է Հիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպության տոնը՝ հինգ տաղավար տոներից մեկը, որը խորհրդանշում է Աստվածային Լույսի հայտնությունը մարդկությանը, հավատքի զորությունը և հոգևոր վերափոխման ուղին։ Այս տոնը հայտնի է նաև Վարդավառ անունով։ Սակայն, ցավով պետք է նշենք, որ այս սուրբ օրը Արցախում հնարավոր չէ նշել։
Պատմական հայկական այս հողում, որտեղ դարեր շարունակ հայ ժողովուրդը պահպանել է իր հավատը, կառուցել եկեղեցիներ և ապրել իր հոգևոր կյանքի համաձայն, այսօր արցախցիները զրկված են այդ ամենից։ Նրանք զրկված են իրենց հողի վրա ապրելու, հավատքը դավանելու և ազգային-եկեղեցական ավանդույթները շարունակելու հիմնարար իրավունքից։
Եվ սա այն պարագայում, երբ միջազգային կոնվենցիաներում կան բազմաթիվ ամրագրված դրույթներ` ազգերի և ժողովուրդների խղճի ու դավանանքի ազատության վերաբերյալ։ Այսօր Արցախում, որտեղ հայ ազգը դարերով կառուցել է եկեղեցիներ ու վանքեր (որոնք իրենց ճարտարապետությամբ համաքրիստոնեական արժեքներ են), ադրբեջանական պետությունը ջնջում է մեր քաղաքակրթական հետքերը։
Կարդացեք նաև
Այսօր արցախցին իր հազարամյակների բնօրրանից բռնի տեղահանված, իր իրավունքների համար պայքարող ժողովուրդ է, իսկ աշխարհը լուռ է։ Եվ դրա բացատրություններից մեկն այն է, որ այսօրվա աշխարհում ոտնահարված է անգամ Միջազգային իրավունք հասկացությունը, որի բանաձևերին որքան էլ հղումներ արվեն, միևնույն է, տիրապետող գործոնը երկակի ստանդարտներն են։
Լուսանկարներում պատկերված է, թե ինչպես է Վարդավառը նշվում Ստեփանակերտի Աստվածամոր Հովանու մայր տաճարի բակում՝ Ադրբեջանի կողմից Արցախի շրջափակման ժամանակ։ Այս տաճարը, ինչպես նաև Արցախի ողջ պատմամշակութային ժառանգությունը, կանգնած է ոչնչացման և ձևախեղման իրական վտանգի առաջ։
Լուսանկարների հեղինակ` Էդգար Քամալյան
