«Որոշ գործիչների գրառումներ կարդալիս տպավորություն է ստեղծվում, որ իրենք անկեղծ հավատում են՝ շրջափակված վիճակն ու փակ սահմանները Հայաստանի համար տնտեսապես ավելի ձեռնտու են, քան ապաշրջափակումը, նոր հաղորդակցման ուղիները և հարևան երկրների հետ հարաբերությունների կարգավորումը:
Այս մարդիկ երևի մտածում են, որ.
– Ավելի կարճ ճանապարհները մեզ միայն կխանգարեն վայելել երկար ու թանկ փոխադրումների «հաճույքը»։
– Սպառողները կկարոտեն տրանսպորտային ծախսերի պատճառով ներկրվող ապրանքների թանկ գները :
Կարդացեք նաև
– Արտահանողների սրտով է, որ նույն տրանսպորտի պատճառով իրենց արտադրանքը բարձր ինքնարժեք ունի մրցունակ չէ, և նրանք հաճույք են ստանում, երբ իրենց ապրանքները շաբաթներով մնում են սահմանին։
– Տարանցիկ եկամուտներ ստանալը մեր երկրին հարիր բան չէ. մենք պետք է փողը քարից քամենք:
– Զբոսաշրջիկների ներհոսքի ավելացումը խաթարելու է իրենց անդորրը:
– Ներդրողները սիրում են ռիսկը. փակ սահմաններ + պատերազմի վտանգ = ադրենալին և հսկայածավալ պրոյեկտներ:
– Ենթակառուցվածքների շինարարության ընթացքում ստեղծվող աշխատատեղերը մեզ պետք չեն, որովհետև դժվար է հետո այդ մարդկանց համար նոր աշխատատեղ ապահովելը։
Ուստի՝ փակ մնանք, զարգացում պետք չէ։ Ի վերջո, եթե շրջափակումը մեզ չի կոտրել այսքան տարի, ինչո՞ւ բացվել ու առաջ գնալ։
Իսկ եթե լուրջ, ապա երբեք չէի մտածի, որ կարիք կլինի ապացուցել, որ ավելի լավ է, երբ ավելի լավ է: Ու չեմ էլ պատրաստվում մտնել այդ անիմաստ բանավեճի մեջ:
Ընդամենը փաստեմ. միանշանակ է, որ մեր երկիրը տնտեսապես շահելու է ապաշրջափակումից և հարևան երկրների հետ հարաբերությունների կարգավորումից: Թե ինչքան կշահենք, դա էլ կախված է լինելու մեր ճկունությունից և աշխատանքից՝ թե՛ տնտեսական, թե՛ դիվանագիտական, թե՛ մնացած ուղղություններով»:
ՀՀ ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Բաբկեն Թունյան
