Ամենից հատկանշական ու թարմ փաստը. եթե փաշինյանական «ռազմավարության» հետ քաղաքացիները հաշտ են ու չեն ընդվզում, ապա ինչի՞ մասին են հենց այս օրերին ընթացող դատավարությունները՝ Միքայել սրբազանի «գործով», «Սրբազան պայքարի» գործով, Սամվել Կարապետյանի «գործով»: Ինչո՞ւ է մեղադրանք ներկայացված Ռուբեն Հակոբյանին: Առհասարակ, եթե ամեն ինչ այնպես վարդագույն է, ինչպես ներկայացնում է Փաշինյանը, հապա ինչի՞ վկայություն են տասնյակ քաղբանտարկյալները…
Այնպես որ, նախ՝ սուտ է, թե հանրությունը հաշտ է փաշինյանական ռազմավարությա-նը, երկրորդ՝ նման հայտարարություն անելն ուղղակիորեն տիեզերական մասշտաբի ցինիզմ է: Հասկանալի է՝ հանրությանը մոլորության մեջ գցելու եւ հոգեբանորեն ընկճելու նպատակ է հետապնդում: Ըստ այդմ՝ քանի՞ գրոշ արժե նրա կոչը: Տասնյակ հազարավոր մարդիկ ժամանակ առ ժամանակ դուրս են եկել փողոցներ, հարյուր հազարավորները տանել չեն կարողանում այս իշխանությանը, եթե նույնիսկ փողոց էլ չեն դուրս գալիս: Դրա վկայությունն է հենց Նիկոլ Փաշինյանի (չենք ասում ՔՊ-ի, որովհետեւ այդպիսի քաղաքական ուժ չկա, կա միայն Նիկոլ Փաշինյան ու նրան ենթակա մարդիկ) վարկանիշը շրիշակից ցածր է: Պարզ է, չէ՞, որ եթե այդ հարյուր հազարավորներն էլ դուրս գան փողոց, միեւնույնն է, Նիկոլ Փաշինյանը իշխանություն չի զիջի, նա հազարավորների վրա կրակ կբացի, հազարավորներին բանտեր կնետի, բայց իշխանությունից չի հեռանա:
Չնայած… գիտե՞ք, սա երեւի այն դեպքն է, երբ չարժե հուսախաբ անել Նիկոլ Փաշինյանին: Կարծես նա շատ է ուզում, որ հեղափոխություն արվի, ամեն դեպքում շատ է խոսում այդ մասին… Դե, գուցե ոչ բառացի իր ասածի նման, բայց երեւի իսկապես պետք է ցույց տալ, թե գիտակից, մտածելու ունակ հասարակությունն ինչ է մտածում այս ամենի մասին: Թեկուզ հենց ընտրությունների ժամանակ…
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում
