«Անկեղծ ասեմ՝ ինչ-որ չափով համաձայն եմ պաշտպանական կողմի դիրքորոշման հետ, որ ինչ-որ բան վկայի ցուցմունքում էն չէր»,- Հակակոռուպցիոն դատարանում (նախագահող՝ դատավոր Տիգրան Դավթյան) ՀՀ նախկին գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանի գործով դատական նիստի ընթացքում հայտարարեց մեղադրող դատախազ Կորյուն Սերոբյանը՝ անդրադառնալով մահացած վկայի՝ Վարդաhովիտ վարչական շրջանի ղեկավար Սամվել Գևորգյանի նախաքննական ցուցմունքին։
Հիշեցնենք՝ մեղադրող դատախազը նախագահողին միջնորդեց հրապարակել մահացած վկայի նախաքննական ցուցմունքը, իսկ Աղվան Հովսեփյանի փաստաբան Աննա Մանթաշյանը դատարանի դահլիճում վիճարկեց այդ ցուցմունքի արժանահավատության հարցը։
Ըստ մեղադրանքի՝ Աղվան Հովսեփյանը, 2004 թվականի մարտի 18-ից մինչև 2013 թվականի սեպտեմբերի 13-ը զբաղեցնելով Հայաստանի Հանրապետության գլխավոր դատախազի, իսկ 2014 թվականի հուլիսի 18-ից մինչև 2018 թվականի հունիսի 11-ը՝ ՀՀ քննչական կոմիտեի նախագահի պաշտոնները, հանդիսանալով իշխանության ներկայացուցչի գործառույթներով օժտված բարձրաստիճան պաշտոնատար անձ՝ պաշտոններ զբաղեցնող անձանց համար սահմանված ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվելու արգելքին հակառակ, իր հետ մտերիմ հարաբերությունների մեջ գտնվող Երևան քաղաքի բնակիչ Արշավիր Սարգսյանի հետ 2007-2015 թթ. ընթացքում մեկ միասնական դիտավորությամբ, հիմնադրել է ձեռնարկատիրական գործունեություն իրականացնող կազմակերպություններ, ինչպես նաև անձամբ և վստահված անձանց՝ որդիների միջոցով մասնակցել է ձեռնարկատիրական գործունեություն իրականացնող կազմակերպությունների կառավարմանը, ինչը կապված է եղել այդ կազմակերպություններին արտոնություններ և առավելություններ տրամադրելու և այլ ձևով հովանավորելու հետ, իսկ ձեռնարկատիրական գործունեությանն ապօրինի մասնակցելու արդյունքում հանցավոր ճանապարհով ստացված առանձնապես խոշոր չափերով գույքն օրինականացրել է:
Դատախազն ասաց, որ վկայի՝ նախաքննական ցուցմունքում նշված դրվագով այլ վկաներ ևս հարցաքննվել են, և այդ համատեքստում հնարավոր կլինի, որ դատարանը համապատասխան հետևություն անի ցուցմունքի արժանահավատության հետ կապված։ Այնուհետև մեղադրող դատախազը նշեց․ «Ինձ համար ցուցմունքի բովանդակության՝ իրականությանը չհամապատասխանելը վերաբերում էր նրան, որ համայնքի ղեկավարը համայնքում ՀԷԿ ուներ, բայց կինն էր տնօրենը և կինն էր զբաղվում այդ գործով։ Կնոջը տեսանք դատարանի դահլիճում․ ինչ հարց տալիս էի ՀԷԿ-ից, ինքը ոչինչ չպատկերացնելով՝ ուղղակի նայում էր ինձ, փորձում ինչ-որ պատասխաններ տալ, որոնց մասին ոչինչ չգիտեր»։
Կարդացեք նաև
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈԻՆՅԱՆ
