«Հրապարակի» զրուցակիցն իրավաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, արդարադատության նախկին նախարար, Հայ եկեղեցու Գերագույն հոգեւոր խորհրդի աշխարհիկ անդամ, ՀՀ վաստակավոր իրավաբան Գեւորգ Դանիելյանն է:
– Փաշինյանն օրեցօր ավելի սանձարձակ է դառնում Հայոց եկեղեցու դեմ իր արշավում՝ հատելով բոլոր «կարմիր գծերը»: Կալանավորված սրբազաններ, քահանաներ, Վեհափառի հասցեին եղկելի խոսույթ եւ հակաեկեղեցական արշավի նոր արարը՝ Հովհաննավանքի եւ, մեծ հաշվով՝ եկեղեցապատկան գույքի զավթումը: Նոյեմբերի 2-ին եւս կարգալույծ Ստեփանը «պատարագ» է մատուցելու: Ինչպե՞ս պայքարել այս ինքնիրավչության դեմ, որքա՞ն հեռու կգնա այս վարչախումբը:
– Յուրաքանչյուր սթափ մտածող մարդու համար պարզ է, որ իբր առանձին հոգեւորականների դեմ կիրառվող առերեւույթ ապօրինությունները հեռահար թիրախավորել են անմիջապես Հայ եկեղեցուն՝ որպես ազգային ինքնության միջնաբերդի, որպես ամենաբարձր վարկանիշով օժտված հանրային կառույցի եւ, վերջապես, որպես համայն հայությունը միավորող խորհրդանիշի: Ընդ որում, առանձին հոգեւորականների դեմ կիրառվող իշխանական լծակները խոր հակասության մեջ են ոչ միայն կրոնական կանոնական իրավունքի, այլեւ կոնվենցիոն եւ սահմանադրական հիմնադրույթների հետ: Հնչեցվում են մերկապարանոց մեղադրանքներ, տարածվում են իբր հավաստի տեսանյութեր, որոնց հաջորդում է ակնհայտ անհիմն պահանջ, որ այդ ապօրինի ու շինծու նյութերին պաշտոնապես արձագանքի Մայր Աթոռը:
Չեմ էլ անդրադառնում դրանց պատրաստման եւ տարածման կտրվածքով ճչացող իրավախախտումներին: Եվ երբ Մայր Աթոռը ողջամիտ պահվածքով չի արձագանքում այդ անհեթեթ նյութերին, քանզի կանոնակարգերով դրանք քննելու այլ հստակ ընթացակարգեր են ամրագրված, որոնք տեղ չեն թողնում, որպեսզի պաշտոնյաները կամ մասնավոր անձինք փորձեն միջամտել հավատքին, շրջանառության մեջ են դրվում դրանց՝ իբր հավաստիության պարզունակ հետեւություններ: Ձեր այն հարցին, թե որքան հեռու կգնան իշխանություններն իրենց այս առերեւույթ հակասահմանադրական քայլերով, սկզբունքորեն հանրահայտ է, ուղղակի նպատակահարմար չէ հրապարակավ կանխատեսումներ անել եւ բացահայտել նաեւ հնարավոր հակաքայլերը: Ուղղակի ցավալի է, որ երկրի համար այս աննախադեպ ծանր ճգնաժամի պայմաններում, երբ խիստ անհրաժեշտ է համախմբել եղած սուղ ուժերը եւ մի բռունցքի վերածվելով դիմակայել այդ մարտահրավերներին, փորձում են երերուն դարձնել համազգային արժեհամակարգի հենասյուները, արհեստականորեն ստեղծել ազգային երկպառակության նորանոր սպառնալիքներ:
Կարդացեք նաև
– Մայր Աթոռի դիրքորոշումը հստակ է՝ «իշխանությունների հովանավորմամբ Հովհաննավանքում կատարվող գործողությունները պղծություն են, չունեն հոգեւոր որեւէ արժեք եւ անվավեր են, իսկ Հովհաննավանքի եկեղեցին ենթակա է վերասրբագործման»: Իրավական ի՞նչ գործիքակազմ է մտադիր կիրառել Մայր Աթոռը, որպեսզի ոչ միայն վերականգնվեն Հովհաննավանքի նկատմամբ իր իրավունքները, այլեւ եկեղեցականների բնականոն ծառայությունը։
– Ինչպես հայտնի է, Մայր Աթոռի կողքին ամուր կանգնած են ազգային դիմագիծ ունեցող եւ երեւույթներն առողջ ընկալող լավագույն փաստաբանները, ընդ որում՝ շատերը հստակ պատրաստակամություն են հայտնել՝ միանալու աշխատանքներին, ուղղակի դեռ դրա կարիքը չկա: Մյուս կողմից՝ իմաստ չեմ տեսնում դժգոհելու, ցավոք, այն հանրահայտ հակաօրինական եւ ամենաթողության մթնոլորտից, որի ականատեսն ենք: Գործի են դրվել անհրաժեշտ բոլոր միջոցները, մեր կողմից նախատեսվում են նաեւ դրանց մի մասը միջազգային ատյաններում քննարկման առարկա դարձնելու քայլեր եւ այլն: Որպես իրավապահ համակարգում առնվազն երեք տասնյակ տարիներ պատասխանատու պաշտոններում աշխատած մարդ՝ կխնդրեի իմ երիտասարդ գործընկերներին՝ չտարվել իրավիճակային գայթակղություններով, այլ մտածել առավել համակարգված ու լինել հեռատես:
Արա ԱԼՈՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այս համարում
