Լրագրող, քաղաքագետ Աբրահամ Գասպարյանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Ի՞նչ հասկանալ Վաղարշապատի ընտրության արդյունքից
1․ Չթերագնահատե՛լ ընդդիմությանը. ավագանիում ՔՊ-ի թվային գերակշռությունն առաջիկայում կանցնի լուրջ փորձաքննություն: Իշխանության՝ հնամաշ հանգերգով ընտրող որսալու՝ արդեն ձանձրալի գործելաոճն անցյալում է:
2․ Իշխանության վստահ հաղթանակին այլևս չեն օգնում կեղծ «գերհերոսները»՝ իրենց սրտիկներով, ՖԲ ալգորիթմներով և վիրտուալ քաղաքական կրկեսային ներկայացումներով: Համենայնդեպս, «Մանվել տապալած» քաղաք Էջմիածինն ընդդիմանում է իշխանության սնամեջ քարոզչությանը, հակաեկեղեցական կեցվածքին, կոռուպցիոն հեղինակությանն ու անարդյունավետ կառավարմանը:
3․ Ընդդիմությանը փողոցում չաջակցել՝ դեռ չի նշանակում կորցնել ազգային մոտալուտ աղետը ողնաշարով զգալու կարողությունը: Մարդիկ կարող են չբղավել, բայցև չքվեարկել իշխանության օգտին՝ հակառակ ճնշումներին:
Կարդացեք նաև
4․ Ընտրական մասնակցության բարձր ցուցանիշը կարող է փոխել հետագա իրադարձությունների ընթացքը:
5․ Վաղարշապատում ՔՊ-ի ընտրական հաջողության շարժիչ ուժը ոչ թե իշխանության հանրապետական հեղինակության գործոնն է, այլ թեկնածուի անձնական քվեն (personal vote), որը պայմանավորված է թեկնածուի սոցիալական կապերով, «տոհմիկ» ազգանվան հնչեղությամբ կամ ազդեցությամբ։ Սա ակնհայտորեն խոսում է «իզմերի» իբրև թե չհավատացող ՔՊ-ի կուսակցական ինստիտուցիոնալացման թուլության ցուցիչների խորացման մասին, որտեղ կուսակցությունը չի կարողանում իր հեղինակությունն ու ազդեցությունը վերարտադրել տեղական մակարդակում, համենայնդեպս՝ քաղաքներում։
Հիասթափվել չկա՛, հուսահատվել չկա՛, միայն համառ ու հետևողական աշխատանք: Ապրի՛ ընդդիմությունը, որ աշխատեց գրագետ: Պիտի անել ավելի՛ն: Հաղթանակները կերտվում են՝ սայթաքումներից և ձախողումներից դասեր քաղելով: Գործող վարչախումբը գաղափարապես սնանկ է, բնույթով՝ հեշտ կոտրվող, ռեսուրսով՝ հարուստ, բայց ռեպրեսիվ: Ազգի կամքը չի ծնկում ոչ մի բռնաճնշող մեքենայի առջև:
Պի՛նդ եղեք:
