Պետական կառավարման կայացած համակարգը ցանկացած երկրի դիմադրողականության ողնաշարն է, որը խառնակ ժամանակներում, անգամ անհավասարակշիռ ղեկավարների դեպքում, ապահովագրում է պետությունը դրանց անձով պայմանավորված ցնցումներից՝ գործնականում դրսևորելով պետության ու իշխանության տարանջատումը։
Հայաստանում տեղի է ունեցել ճիշտ հակառակը՝ պետական կառավարման համակարգը պետությունն աղետներից ապահովագրելու փոխարեն՝ վերածվել է այդ աղետները կուրորեն սպասարկող չինովնիկների հավաքականության՝ դառնալով իրական «հինգերորդ շարասյունը», որից իշխանությունն իբրև թե պաշտպանում է Հայաստանի ինքնիշխանությունը։
Հարություն ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ»-ում։


















































