Aravot.am- ը «Քաղաքը մերն է» քաղաքացիական նախաձեռնության խմբի անդամ Սեյրան Մարտիրոսյանին հարցրեց, թե իր կարծիքով պաշտոնապես ամենաաղքատ ճանչված Գյումրու բնակիչները պատրա՞ստ են արդյոք հրաժարվել ընտրակաշառքից և քաղաքի զարգացման ծրագիր ներկայացնող ավագանու թեկնածուներին գերադասել մաղարիչ բաժանող թեկնածուներից: Նշենք, որ Գյումրու զարգացման հստակ ծրագիր մինչև օրս ներկայացրել են «Քաղաքը մերն է» քաղաքացիական նախաձեռնության թեկնածուները: «Սովորաբար այդ հարցին պատասխանելիս, մենք ասում ենք, որ նախաձեռնությունից թեկուզև մեկի առկայությունը ավագանու կազմում այդ ավագանուն դարձնելու է ուրիշ ավագանի, որովհետև մինչև հիմա չի եղել այն մի հոգին, չի եղել այն մի չինացին, որը 1989 թվականին Յան Յան Մին հրապարկում ելել և կանգնել էր բոլոր տանկերի դեմ: Մեր նախաձեռնությունը ավելի մեծ է, 7 գրանցված թեկնածուները այսբերգի երևացող մասն են, որովհետև 70 մարդ այդ նախաձեռնությանը էս ամբողջ ընթացքում մասնակցել է, չեմ ասում, որ համակիրները ավելի մեծ են: Ի վերջո նաև տարբեր հարցումները ևս ցույց են տվել, որ էս մարդիկ կարող են, և մենք ընտրել ենք այն ռեալ թիվը, որ բոլոր շանսերն ունեն ավագանու թեկնածու դառնալու: Եվ մենք կարծում ենք, որ նրանք ունեն հեղինակություն և կարող են անցնել թե որպես անհատներ և առավել ևս թիմ», -պատասխանեց Սեյրան Մարտիրոսյանը:
Ըստ մեր զրուցակցի` «Քաղաքը մերն է »նախաձեռնությունը շատ երկար տարիներ «դե ֆակտո» եղել է ավագանի, ամենատարբեր առաջարկություններով միշտ փորձել է տեղական իշխանությանը ուղղորդել տարբեր հիմնախնդիրների լուծման հարցում: «Հիմա մեր նախաձեռնությունը ուզում է լինել դե յուրե ավագանի, որովհետև ունի ծրագիր, տեղական ինքնակառավարումը Հայաստանում գոյություն ունի շատ երկար ժամանակ, բայց մինչև հիմա լուրջ, լիարժեք ծրագիր ոչ համայնքապետերը, և ոչ էլ ավագանու անդամները չունեն, ավագանու անդամներին մատների վրա կարելի է հաշվել, որոնք ունեն ծրագիր: Բացի ծրագրից, մենք ունենք Հռչակագիր, որտեղ հստակ հռչակվում են այն արժեքները, որոնց ծառայելուն, պաշտպանելուն է ուղղված իրենց գործունեությունը, բացի այս երկուսից ունենք նաև Վարքագծի կանոնակարգ, որը թեկնածուները ստորագրել են և առաջնորդվելու են հենց այդ կանոնակարգով: Սա հենց էն նոր մոտեցնումն է , որը կարող է մոդել լինել և Հայաստանի մյուս համայնքների և Հայաստանի իշխանությունների համար, որոնք ուզում են տեղական ինքնակառավաման ընտրությունները ծառայեցնել կենտրոնական ընտրություններին և իշխանության վերարտադրմանը: Ուղիղ հակառակը, մենք գալիս ենք նոր մշակույթ մտցնելու, որ տեղական ինքնակառավարումը ինքը պետք է կայանա, ինչպես որ ավագանին քաղաքապետի կցորդը չէ, այդպես էլ կցորդ չէ նաև տեղական ինքնակառավարման մարմինը», -ասաց պարոն Մարտիրոսյանը:
Նա , անդրադառնալով ավագանու անդամության ցանկում տեղ գտած մյուս թեկնածուներին, կարծիք հայտնեց, թե մեր իրականությունն այնքան շեղված է, որ ավագանու դերի մասին բացարձակապես մեկ հոդաբաշխ նախադասություն ասել չկարողացողը այսօր ևս հավակնում է ավագանու կոչմանը: «Ավագանու անդամների ցուցակը բավական հետաքրքիր ցուցակ է, և բավական լուրջ վերլուծությունների կարիք ունի, մասնավորապես մարդիկ, որոնք չափից ավելի ջահել են ավագանի կոչվելու համար, որովհետև բառի իմաստն էն է, որ այնուամենայնիվ ինչ-որ մի հատ ճանապարհ պետք է անցած լինի, մարդիկ, որոնք այո, քաղաքում հայտնի են, բայց հայտնի են որպես հեղինակություն այդ բառի ոչ լավագույն իմաստով , տաօրինակ է, որ նրանք էլ ցանկում են: Մարդիկ, ովքեր գործազուրկ են ( մոտ 15 գործազուրկ կա ցանկում ), ասենք գործազրկությունը , այո, մեր քաղաքի և հանրապետության մեծագույն հիմնախնդիրներից մեկն է, բայց մեկ առանձին անձի գործազրկության հարցը լուծել չկարողացողը ինչպե՞ս կարող է էն ավելի մեծ հարցերին մասնակցություն ունենալ»:
Սեյրան Մարտիրոսյանին նաև ապշեցնում է այն փաստը, որ ներկայիս 15 հոգանոց ավագանու 8 անդամներ նորից են ցանկություն հայտնել հայտնվել ավագանու կազմում, և սա այն դեպքում, երբ նրանք բացարձակապես չեն մասնակցել ավագանու նիստերին: «Բոլորս էլ գիտենք, որ նրանք կցորդն են քաղաքապետարանի, և ավագանին ոչ թե եղել է օրենսդիր մարմինը, ինչին կոչված է ինքը, հակակշիռը, նախաձեռնողը, գաղափարներ առաջարկողը, գաղափարների համար պայքարողը, համայնքի հետ հետադարձ կապ ապահովողը, եղած հիմնախնդիրները այնտեղ ներկայացնողները: Այդ 8-ից 4-ը չափից ավելի պասիվ մասնակցողներ են, և ես չգիտեմ, բացատրություն չկա` ինչո՞ւ են նրանք ցանկանում նորից ավագանու անդամ դառնալ: Միմիայն դա հնարավոր է, եթե նրանց մոտ ցանկություն կա Գինեսի ռեկորդների գրքում գրանցվեն որպես ավագանու անդամ, որ ասենք այսքան տարիների ընթացքում նիստերին ոչ մի անգամ ներկա չեն գտնվել»,-հեգնում է Սեյրան Մարտիրոսյանը:
Կարդացեք նաև
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
