Երեւանի Ավան վարչական համայնքում, որտեղ այսօր իր առաջին նախընտրական հանդիպումն ունեցավ ՀՀ նախագահի թեկնածու, գործող նախագահ Սերժ Սարգսյանը, եկել էր լսելու քաղաքացիների «խրատը»: Մինչ այդ թեկնածուն ասաց, որ չափազանց կարեւորում է հանրության աջակցությունը` մեզանում առկա խնդիրները լուծելու համար: Նա սին համարեց տարածված թեզը, թե նախագահները կարող են ամեն ինչ, ասաց, որ հանրության աջակցությունը ցանկացած նախագահի օդ ու ջրի պես է անհրաժեշտ: Նա ասաց, որ հանրության աջակցությամբ պետք է Հայաստանում ստեղծել մի իրավիճակ, որտեղ չի գործելու «ուժեղը միշտ ճիշտ է» բանաձեը, խոսեց ոստիկանական համակարգում մեկնարկած բարեփոխումներից, ասաց, որ ինքնամաքրման գործընթացն այդ համակարգում գնալու է այնքան, մինչեւ համազգեստի պատիվը վերականգնվի:
Պետաիրավական համագարգի մասին խոսելով էլ նկատեց, որ համակարգի ծառայողները սովորական մարիկ են` գայթակղվելու, սխալվելու եւ մնացած այլ հատկանիշներով, ուստի, Սերժ Սարգսյանի կարծիքով, հասարակությունը այստեղ էլ պետք է աջակցի իշխանություններին` համակարգը կարգի բերելու գործում:
Իսկ արդեն ներկաների հետ հարցուպատասխանի ժամանակ անդրադարձավ հնչեցված հարցերին, որոնք ակնհայտորեն նախապատրաստված էին, քանի որ գրված էին բավականին ակադեմիական լեզվով, իսկ հարցերը հնչեցնողներից ոմանք կմկմալով էին դրանք ընթերցում: Անդրադառնալով խորհրդային տարիներին գործող գիտահետազոտական ինստիտուտներին, որոնք հենք էին հանգիսանում գիտության զարգացման համար, նախագահն ասաց, որ կան գիտության եւ կրթության ոլորտի ճյուղեր, որոնք պետք է ֆինանսավորվեն պետության կողմից եւ այդ մարդկանց աշխատանքի գնահատականը պետք է տա հասարակությունը` օրինակ բերելով պատմաբաններին, բանաստեղծներին, թե որքանով են նրանք կարողանում մեր պատմությունը պատշաճ ներկայացնել եւ զբաղվել լեզվի զարգացմամբ: «Բայց, գիտությունն, այն առումով, ինչ առումով դուք եք ասում, եւս ապրանք է, եւ այդ ապրանքը պետք է լինի մրցունակ: Եթե այդ ապրանքը մրցունակ չէ, պետությունն ինչ էլ անի, այն լինելու է փոթորիկ` մի բաժակ ջրում»,- ասաց նախագահի թեկնածուն` հավելելով. «Հավաքվել ենք նախընտրական հանդիպման, չէ՞. ոնց որ մենք այստեղից հայտարարենք` ասենք, որ անցկացրել ենք ԳԱԱ նիստ, մենք բոլորս ակադեմիկոսներ ենք, հլա գնանք տանն էլ, մեր կանայք կամ երեխաներն էլ մեզ ձեռք առնելով ասեն` բարի երեկո, ակադեմիկոս: Իրոք, պետք է գիտությունը մրցունակ լինի` գիտական հանրության կողմից»:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Կարդացեք նաև
