Որպեսզի ստանաք իսկապես փափուկ, նրբահամ սթեյք՝ ամենակարեւորը մսի ճիշտ ընտրությունն է:
Լավագույն տարբերակը, իհարկե, մեջքի սուկին է՝ ողերի արանքում գտնվող միսը: Սակայն այն միշտ չէ հնարավոր գտնել, գտնելիս էլ՝ չափազանց թանկ է, այդ դեպքում կարելի է վերցնել մեջքի ֆիլեն, կամ մսավաճառների ասած՝ «դրսի սուկին»: Այն նույնպես շատ նուրբ, առանց ջլերի միս է: Մսավաճառները ձեզ կառաջարկեն ազդրամիս, սակայն այդ կտորն ավելի լավ է լանգետի համար, որովհետեւ առանց լավ ծեծելու՝ կոշտ կստացվի: Մի խոսքով, եթե ուզում եք ոչ թե ծեծված մսով լանգետ, այլ իսկական սթեյք՝ վերցրեք մեջքի սուկին կամ ֆիլեն: Խոսքը, բնականաբար, տավարի մսի մասին է:
Կարդացեք նաև
Կտրատեք 1-1,5 սմ հաստությամբ կտորներ: Ոչ աղ, ոչ պղպեղ պետք չի անել, պետք չի մարինացնել միսը: Իհարկե, իսկական սթեյքը պետք է անել բաց կրակի՝ մանղալի կամ գրիլի վրա, սակայն բնակարանում կարող եք բավարարվել գրիլ թավայով: Գրիլ թավան տաքացրեք շատ ուժեղ կրակի վրա: Թավայի մեջ ոչ մի յուղ կամ ձեթ չանել: Մսի կտորները առանց ծեծելու, առանց համեմելու դնել շատ տաք թավայի վրա: Դնելուց հետո վրան աղ եւ սեւ պղպեղ անել: Եթե ուզում եք ստանալ արյունոտ սթեյք՝ շրջեք միսը երկու րոպեից, միջին եփվածության սթեյքի համար՝ երեք, իսկ լավ պատրաստվածի համար՝ երեքուկես-չորս րոպեից: Շրջելուց հետո աղ եւ պղպեղ արեք արդեն տապակված կողմի վրա էլ: Թողեք թող տապակվի այդ կողմից էլ, համապատասխանաբար՝ 2,3 կամ 4 րոպե՝ կախված ձեր նախասիրությունից: Ես, օրինակ, պատրաստում եմ միջին եփվածության՝ 3+3 րոպե:
Հանեք կրակից, դրեք փայտե տախտակի վրա: Առնվազն երկու րոպե թողեք միսը հանգստանա, չկտրեք: Ի դեպ, նաեւ տապակելու ընթացքում չտրվեք գայթակղությանը եւ միսը պատառաքաղով կամ դանակով չծակեք, թողեք հանգիստ տապակվի:
Կրակից հանելուց Երեք-չորս րոպե հետո նոր կարող եք մատուցել՝ ինչպես ամբողջական կտորներով, այնպես էլ, ցանկության դեպքում՝ կտրատած:
Կարող եք մատուցել որեւէ աղցանով, սոուսով կամ խավարտով, եւ իհարկե՝ կարմիր, դառը գինով:
Բարի ախորժակ:
Պատրաստեց ՄԵԼԱՆՅԱ ԲԱՐՍԵՂՅԱՆԸ
«Առավոտ» 27.09.2014
