Հարության նախորդ օրը` Ավագ շաբաթ, Հայ առաքելական եկեղեցում նշվում է Դժոխքի ավերում, Ճրագալույցի պատարագ, որը նշանակում է ճրագը վառել: Հնում ամեն կիրակի երեկոյան ձեթ էին լցնում կանթեղների մեջ եւ վառում: Հետագայում, սակայն, ճրագալույց սկսեցին անվանել երեկոյան պատարագը: Հայ առաքելական եկեղեցում ճրագալույցը կատարվում է բացառապես Ծննդյան եւ Հարության տոներին նախորդող օրվա երեկոյան: Զատկի` Ս. Հարության տոնի ճրագալույցի պատարագի ժամանակ, երբ տրվում է Քրիստոսի հարության ավետիսը, որով էլ ավարտվում է Մեծ պահքը:
Ավագ շաբաթը նվիրված է Հիսոսի թաղմանը (Մատթ. ԻԷ 57-61, Մարկ. ԺԵ 42-47, Ղուկ. ԻԳ 50-56, Հովհ. ԺԹ 38-42) եւ գերեզմանի կնքմանը (Մատթ. ԻԷ 62-66): Քրիստոս, երբ Հովսեփ Արեմաթացու ձեռքով իջեցվում է խաչափայտից (Մատթ. ԻԷ 57-60), փաթաթվում պատանքով ու դրվում վիմափոր գերեզմանի մեջ եւ մուտքը փակում մի մեծ քարով եւ քանի որ ըստ հրեական օրենքի համաձայն` հանգստի ժամանակ էր, աշակերտները հեռանում են գերեզմանից այն հույսով, որ հաջորդ օրը կվերադառնան, կխնկարկեն եւ կօծեն Հիսուսի մարմինը. «Եվ օրը ուրբաթ էր, ու լուսանում էր շաբաթը» (Ղուկ. ԻԴ 54): Հիսուս երրորդ օրը հարություն է առնում, ինչպես որ Ինքն էր մարգարեացել իր մասին. (Մատթ. Ի 19): Քրիստոս գերեզման դրվելով` իջնում է դժոխք եւ ավերում այն` փրկություն շնորհելով արդարների հոգիներին, ինչպես ուսուցանում է մեզ Եկեղեցու վարդապետությունը, այսինքն` ուսմունքը:
Ըստ Աստվածաշնչի, Հիսուս Քրիստոսի ձեռքին են նաեւ դժոխքի բանալիները, քանզի նրան են հնազանդված կյանքն ու մահը. «… Ես եմ կյանքը, ես եմ, որ մեռա եւ ահավասիկ կենդանի եմ հավիտյանս հավիտենից»: Հիսուսը քանդեց այդ կապանքները, քանզի իր մահվամբ վճարեց ողջ մարդկության մեղքերի գինը, եւ ազատության ավետիսը տվեց մինչ Փրկչի գալուստը ննջած բոլոր հոգիներին: Շաբաթ երեկոյան կատարվում է Ճրագալույցի պատարագ:
Կարդացեք նաև
Պատրաստեց ԱՆՈՒՇ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
26.03.2016
