Հնդկական նաանը պատկանում է տափակ հացերի ընտանիքին, ինչպիսիք են մեր լավաշը, արաբական փիթան, մեքսիկական տորտիլյան, որոշ դեպքերում նաեւ՝ իտալական ֆոկաչան, ինչո՞ւ չէ, նաեւ՝ պիցցան, եւ այլն:
Նաանի հատկապես այս՝ կանաչիով եւ սխտորով տարբերակն է հայտնի: Այն շատ համեղ է, բուրավետ եւ կարելի է ուտել ոչ թե որպես ճաշի հետ մատուցվող հաց, այլ՝ լիարժեք ուտեստ:
Անհրաժեշտ մթերքները
Չոր խմորիչ-1 ճաշի գդալ
Շաքարավազ-1 ճաշի գդալ
Աղ-1 լիքը թեյի գդալ
Կաթ-1 բաժակ
Մածուն-2 ճաշի գդալ
Բուսական յուղ-1 ճաշի գդալի չափ՝ անհրաժեշտության դեպքում
Ինչպես նաեւ՝ 50 գրամ կարագ, 1-2 պճեղ սխտոր եւ մի քանի ճյուղ համեմ
Պատրաստման եղանակը
Ալյուրը մաղել, լցնել խորը թասի մեջ, վրան լցնել աղը եւ խառնել: Գոլ, կամ առնվազն՝ սենյակային ջերմաստիճանի կաթի մեջ լուծել խմորիչը եւ շաքարավազը: Ալյուրի մեջ փոսիկ բացել, խմորիչով կաթը, ինչպես նաեւ մածունը լցնել մեջ, խառնել, ապա սկսել հունցել: Պետք է դառնա փափուկ, ձեռքերին չկպչող խմոր: Եթե շատ թույլ է, կարող եք մի փոքր էլ ալյուր ավելացնել, եթե շատ պինդ է՝ մի փոքր էլ կաթ ավելացրեք: Սակայն, եթե տեսնում եք, որ խմորը բավականաչափ պինդ է, բայց դեռ կպչում է ձեռքերին, ոչ թե ալյուր, այլ ձեթ քսեք ձեռքերին եւ այդպես հունցեք:
Թասից տեղափոխեք ալյուրոտ սեղանին կամ տախտակի վրա եւ շարունակեք մի քիչ էլ հունցել, որից հետո դրեք թասի մեջ, ծածկեք սրբիչով եւ դրեք մութ ու տաք տեղ՝ առնվազն 2 ժամով: Կարող եք նաեւ խմորը երեկոյան անել եւ դնել ոչ թե տաք տեղ, այլ՝ սառնարանի մեջ՝ մինչեւ առավոտ, եւ առավոտյան պատրաստել հացերը:

Գնդած խմորները թողեք եւս 15-20 րոպե հանգստանան: Հաստ հատակով, ցանկալի է՝ թուջե (չուգունից) թավան լավ տաքացրեք, ապա կրակը դարձրեք միջին: Խմորի գնդերը բացեք հնարավորինս տափակ, դրեք չոր թավայի վրա:





Բարի ախորժակ:
Պատրաստեց Մելանյա ԲԱՐՍԵՂՅԱՆԸ



















































