Անցնող օրերուն, իշխող վարչախումբը իր ղեկավարին առաջնորդութեամբ, Հայաստանեայց Առաքելական եկեղեցւոյ դէմ քաղաքական քարոզարշաւի բառամթերքը վերածեց գռեհկութեան, եւ ընդդիմութեան դէմ հալածանքի մոլեգնութիւնը հասցուց իր գագաթնակէտին։
Հայաստանի տեղական ինքնակառավարման Մարտի Գիւմրիի եւ Փարաքարի ընտրութիւններուն ձախողութիւնը, իշխանութեանց համար ծանր ու նուաստացուցիչ հարուած էր։ 2026-ին ընտրութիւններուն ինքզինք վերարտադրելու նպատակով, Քաղաքացիական Պայմանագիր կուսակցութեան համար վերոնշեալ անյաջողութիւնները զսպանակող գործօն հանդիսացան՝ տարբեր ճակատներով հակագրոհի անցնելու, եւ այդ մէկը իրականացնելու համար թիրախներ դարձուցին Հայաստանեայց Առաքելական եկեղեցին, «Սրբազան Պայքար» շարժումը, Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնը եւ այլ ընդդիմադիր ուժեր։
Ամբողջատիրութենէ դէպի բռնատիրութիւն իր ճանապարհին, գործող վարչախումբը իր գործողութիւններով փաստացիօրէն կը կաշկանդէ մարդկային ազատութիւնները եւ այլախոհներու ու ընդդիմադիր շարժումներու հանդէպ կը կիրառէ անհամաչափ բռնարարքներ։ Ատելավառութիւն տարածող, կեղծիքներ սերմանող, Հայաստանի եւ Սփիւռքի հայութիւնը պառակտող վարչախումբի գերագոյն նպատակը՝ իշխանութեան փարիլն է, գահամոլութիւնն է։
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հորիզոն» շաբաթաթերթում
