Շիրակի թեմի քահանա Տեր Նշան Պանֆյորովը մի ուշագրավ պատմություն է ներկայացրել՝ նախազգուշացնելով, որ եկեղեցու օծյալների դեմ դուրս գալը վտանգավոր է, անպատիժ չի մնում։
«Շտապում էի, որ ժամերգության հասնեի, այդ պատճառով ոչ թե գլխավոր ճանապարհով, այլ նեղ ճանապարհով մեքենաս քշեցի և դեմ հանդիման ելանք մի մեքենայի։
Գիտեք, մարդիկ կան, որոնք մեծ մեքենաներ ունեն ու նաև ինչ-որ իմաստով ունեն հպարտություն, թե դու ո՞վ ես, որ իմ մեքենայի առջևը կտրես։
Կանգնեցինք դեմ հանդիման, դուրս ելավ, տեսավ կամ չնկատեց, հավանաբար չէր նկատել, մենք հետո խոսել ենք իր հետ սրա մասին։
Կարդացեք նաև
Դուրս ելավ մեքենայից, ես էլ դուռը բացեցի, կանգնեցի մեքենայի կողքին, սկսեց հայհոյել։ Տղամարդ եմ, բարկացա, բայց ինձ կառավարելով՝ քաշեցի մեքենաս մի կողմ, եկավ մի հայացքով ինձ նայեց ու անցավ։
Երեցկինը կողքիս էր, ասի՝ տես հիմա ինչ է լինելու իր հետ․ քաղաքում ճանաչում ենք իրեն ու գիտենք։
Մի շաբաթ էր անցել, լսեցի, որ աղիների հետ կապված խնդրով, նույնիսկ մի կերպ հասցրել են Երևան, ոչ թե այն քաղաքը, որտեղ մենք ապրում ենք։
Անցան օրեր՝ երկու շաբաթ, գուցե մեկ ամիս, գալիս եմ, մտնում եմ Գյումրու Ամենափրկիչ եկեղեցի, ինքը կանգնած է, կողքով լուռ անցա, մի քանի րոպե անց արագ-արագ մոտեցավ ու ասաց՝ Տեր հայր, կներես, սատանան խառնեց ինձ, չհասկացա, թե ինչ պիտի լինի։
Մի քանի օր անց հանդիպեցինք մի տեղ, ասացի՝ հիշում ես, որ դու դա արեցիր, ի՞նչ տեղի ունեցավ քո հետ։
Ուրեմն ի՞նչն է այս պատմության կարևոր մասը իմ համար․ առաջինը ինքը հասկացավ, որ անեծք պիտի իջնի իր վրա, երբ որ ինքն Աստծո օրհնյալին հայհոյում է։
Երկրորդ՝ ուրախ եմ, որ Աստված այդ ցավը բերելով իրեն՝ տարավ ապաշխարության, և ինքը եկավ ու ներողություն խնդրեց», -պատմեց քահանա Տեր Նշան քահանա Պանֆյորովը։
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
