Կառավարությունը չի պատրաստվում կատարել «Հայաստանի էլեկտրական ցանցերի» բռնագրավումն արգելող Ստոկհոլմի արբիտրաժի հրատապ որոշումը։ Այս մասին լրագրողների հետ ճեպազրույցում երեկ հայտարարեց Նիկոլ Փաշինյանը։ Ավելին՝ նա ասաց, որ կառավարությունը հենց ինքն է, ու հակառակ դիրքորոշում ունեցող պաշտոնյաները պետք է լքեն գործադիրը։
Դրմեյանը գործադիրում միակը չէ, որ Փաշինյանին հակադրվող կարծիք ունի, Դավիթ Ղազինյանը երեկ մեզ հիշեցրեց նաեւ արդարադատության նախարար Սրբուհի Գալյանի հայտարարությունները․ «Արդարադատության նախարարն էլ խնդիր ունի, որն ասում էր, թե արբիտրաժի որոշումները պարտադիր կատարման ենթակա են։ Իհարկե, նախարարը դա ասում էր «բայց»-ով, հանրային կարգի մասին էր խոսում՝ առանց բացատրելու` ինչ է նշանակում հանրային կարգ, սակայն փաստ է, որ այս մարդիկ հայտարարել են, որ այդ որոշումը պարտադիր կատարման ենթակա է՝ մեկը կառավարության անդամ է, մյուսը՝ աշխատակազմի ղեկավար պաշտոնյա։ Ի վերջո, կառավարությունը բաղկացած չէ միայն վարչապետից, իր հայտարարությունն էլ, թե ինքն է կառավարությունը, գնահատման խնդիր է, դա հակասահմանադրական հայտարարություն է, ի՞նչ է նշանակում՝ ես եմ կառավարությունը, ինքն ընդամենը կառավարության ղեկավարն է, բայց կան աշխատակիցներ, որոնք եթե նման գնահատականներ են տալիս, բայց վարչապետը համաձայն չէ դրանց հետ, ուրեմն ճգնաժամային խնդիր կա կառավարությունում»։
Հիշեցնենք, թե ինչ է ասել Գալյանը հանրային կարգի մասին․ «Ներպետական օրենսդրությամբ եւ նաեւ միջազգային կոնվենցիայով կա հնարավորություն՝ այդ որոշումը չկատարելու, եթե դա հակասում է հանրային կարգին… ՀԷՑ-ի հետ կապված վեճի առումով գործում է երկկողմ ներդրումային պայմանագիր, որի հետ կապված վեճերի պարագայում արբիտրաժային տրիբունալի որոշումների ճանաչման կոնկրետ ընթացակարգ է գործում: Կողմն իրավունք եւ լիարժեք հնարավորություն ունի՝ դիմելու ՀՀ ներպետական դատարանին, որպեսզի դատարանը ճանաչի նախ արբիտրի որոշումը, եւ հետո նոր դառնա դա պարտադիր կատարման ենթակա»։ Մինչդեռ Ղազինյանը հակադարձում է՝ հանրային կարգը գործում է, եթե վեճը երկու մասնավոր կազմակերպության միջեւ է։ «Երբ արբիտրաժային դատարանում վիճում են երկու մասնավոր ընկերություն, այդ պարագայում ճիշտ են ասում՝ հաղթող մասնավոր ընկերությունը պետք է արբիտրաժի որոշումը բերի, ներքին ատյաններով անցկացնի, կատարման ենթակա սարքի, բայց մեր վեճի պարագայում կողմը պետությունն է, այսինքն՝ արբիտրաժային դատարանն ակնկալել է պատասխան, կառավարությունը տվել է այդ պատասխանը, որից հետո իր պարզաբանումներն արբիտրաժը հիմնավոր չի համարել։ Ներպետական ատյաններով անցնելու հիմնավորումն այն է, որ պետությունը գուցեեւ տեղյակ չլինի այդ վեճից, որովհետեւ երկու մասնավոր են վիճում»,- ասաց Ղազինյանը՝ եզրափակելով․ «Ձեւ չունեն որոշումը չկատարելու»:
Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
