«Որտեղ ձեր գանձերն են, այնտեղ էլ ձեր սրտերը կլինեն…» (Մատթ. Զ։31)
Կեցցե Ազատ ու Անկախ Հայաստանը՝
Մեր երազների ու մեր իղձերի Հայաստանը,
Չարիքից ազատագրված և անեծքազերծ Հայաստանը,
Կարդացեք նաև
Ճշմարտության և արդարության Հայաստանը,
Պարտությունը թոթափած և պարտությունը բերողից ազատագրված Հայաստանը,
Ատելությունից և թշնամությունից հրաժարված և սիրո, հույսի և հավատքի բերկրանքով ապրող Հայաստանը,
Հաշտության և Հաղթանակի Հայաստանը,
Սին ու կեղծ, քայքայված ու ծնկած, մուրացկանի ձորձ հագած «խաղաղությունը» մերժած և Հաղթանակներով շողշողուն, Պատվով և արդարությամբ նվաճված խաղաղությամբ Հայաստանը։
Կեցցե Ազատ ու Անկախ Հայաստանը, իր անանցանելի Արցախով, իր բազում զավակների նահատակության արյանը, շիրիմներին ու սրբավայրերին տեր կանգնող Հայաստանը,
Իր Արարատը գրկած, իր Սուրբ Էջմիածնով օրհնված Քրիստոսասեր և Աստվածային Հայաստանը,
Իր մշակի արդար քրտինքով, իր մանկան ժպիտով, իր անծախ ուսուցչով, անկաշառ դատավորով, քաջարի զինվորականով, ծառայասեր ոստիկանով, անսուտ և անստախոս պաշտոնյայով, անմնացորդ բժշկով, ազգատեր գործարարով, ճշմարտասեր և կյանքի հորիզոններ նվաճող նոր սերնդով ապրող Հայաստանը, ում երազներն ու իղձերը ոչ ոք չի կարող սահմանափակել և կողոպտել։
Այո՛, սիրելիներ, որտեղ մեր գանձերն են, այնտեղ էլ մեր սիրտն է։ Մեր գանձը մեր Հավերժական Հայրենիքն է, մեր համբուրելի պետությունը, որն ավելի է, քան մեր կյանքը, հետևաբար Սուրբ Ղևոնդ Երեցին ականջալուր՝ «հեռացնենք մոլորեցնողների խավարային խորհուրդները, ովքեր եղկելի և ողորմելի են, մանավանդ նրանք, ովքեր կամավորապես են կուրացած և երբեք ճշմարտության ճանապարհը չեն գտնելու»։
Կեցցե Ազատ ու Անկախ, ազատագրված Հայաստանը։
Եվ այո՛,
Եռագույնը կհաղթի սև ու սպիտակին,
Տաճարը կհաղթի փողոցին,
Հոգևոր Հայաստանը կհաղթի «իրական կեղծ Հայաստանին»…
Արիացի՛ր, սիրտ իմ, ե՛լ հավատով տոկուն,
Կանգնիր հպարտ որպես լույս Լեռն է մեր կանգնած…
Կեցցե Ազատ ու Անկախ Հայաստանը,
Կեցցե վերաազատագրված Արցախ աշխարհը։
Հաղթանակող Հայաստանն այլընտրանք չունի…
Ազատության լիակատար շնչով, սիրով և աղոթքով՝
Հայրենիքի կալանավոր
Բարգրատ արք. ԳԱԼՍՏԱՆՅԱՆ
