ՎԱՇԻՆԳՏՈՆ– Ամերիկայի հայ դատի հանձնախումբը (ANCA) այսօր հայտարարություն է տարածել՝ դեմ արտահայտվելով H.R.5632 օրինագծի ընդունման վերաբերյալ՝ «սխալ ուղղված միջոցառում, որը ամրագրում է Ադրբեջանի ցեղասպան գործողությունները՝ նորմալացնելով Արցախի (Լեռնային Ղարաբաղի) էթնիկ զտումը, միաժամանակ բացառելով արցախցի փախստականների, հայ պատանդների, քրիստոնեական սրբավայրերի և Ադրբեջանի ռազմական օկուպացիայի վերաբերյալ իրավասու հատուցման պահանջները»։
ANCA-ի հայտարարության ամբողջական տեքստը ներկայացված է ստորև.
ANCA –ն դեմ է H.R.5632 օրինագծի ընդունմանը՝ սխալ ուղղված միջոցառում, որն ամրագրում է Ադրբեջանի ցեղասպան գործողությունները՝ նորմալացնելով Արցախի (Լեռնային Ղարաբաղի) էթնիկ զտումը, միաժամանակ բացառելով արցախցի փախստականների, հայ պատանդների, քրիստոնեական սրբավայրերի և Ադրբեջանի ռազմական օկուպացիայի վերաբերյալ իրավասու հատուցման պահանջները։
Չնայած Կոնգրեսի հայկական խմբակցության կողմից երկու կուսակցությունների կողմից շարունակական կոչերին, հայ-ամերիկյան համայնքի և մեր դաշինքի դաշնակիցների անընդհատ պաշտպանությանը և Պետքարտուղարության կառուցողական նամակին (25 սեպտեմբերի, 2025թ.), որը սահմանում էր ԱՄՆ քաղաքականությունը այս հարցերի վերաբերյալ, H.R.5362 օրինագիծը հայտնի կերպով ձախողվում է լուծել.
Կարդացեք նաև
1.Հայ պատանդների, քաղաքացիական բանտարկյալների և ռազմագերիների Ադրբեջանի կողմից անօրինական կալանավորումը.
2.Արցախցի փախստականների իրավունքը՝ վերադառնալու իրենց տները համախումբ, միջազգային պաշտպանված եղանակով.
3.Ադրբեջանի կողմից քրիստոնեական ժառանգության վայրերի և քաղաքացիական գույքի ոչնչացումը.
4.Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի Ադրբեջանի շարունակական ռազմական օկուպացիան։
Նեղ սահմանելով ագրեսիան միայն որպես ագրեսիայի նոր գործողություններ՝ օրինագիծը անուղղակիորեն հաստատում է Ադրբեջանի անցյալ ագրեսիան՝ փաստորեն նորմալացնելով Արցախի նկատմամբ նրա ցեղասպանությունը և Հայաստանի տարածքների շարունակական օկուպացիան։
Օրինագիծը նաև անխոհեմ կերպով պատժամիջոցների ենթակա է համարում «ցանկացած անձի», ով «խոչընդոտում կամ քայքայում է» խաղաղության գործընթացը՝ առանց սահմանելու այս տերմինները։ Այս անորոշ դրույթը վտանգ է ստեղծում խեղդելու/ճնշելու օրինական ժողովրդավարական քննարկումները, այդ թվում՝ Հայաստանի բնակչության և նրա քաղաքացիական, քաղաքական ու հոգևոր հաստատությունների շրջանում՝ նրանց թվում Հայ Առաքելական եկեղեցու առաջատար դեմքերի մեջ։
