Մարդու իրավունքների պաշտպանության «Հալածանքների դեմ պայքարի հիմնադրամի» ղեկավար Միրա Տերադան հարցազրույց է ունեցել հայտնի հասարակական գործիչ, «Եվրասիա» ՀԿ-ի պաշտոնական ներկայացուցիչ Միկա Բադալյանի հետ։ Վերջինս մեկնաբանել է Հայաստանի կառավարության անգործությունը՝ կապված Արցախի պաշտպանների՝ ռազմագերությունից վերադարձի հարցի հետ, ինչպես նաև մատնանշել է Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքականության մեջ նկատվող մտահոգիչ ավտորիտար միտումները։ Բադալյանի կարծիքով՝ իշխանությունների գործողությունները այս հարցում ոչ այլ կերպ, քան ազգային շահերի դավաճանություն, անվանել հնարավոր չէ։
Նրա համոզմամբ՝ երկրի ներկայիս ղեկավարությունը գիտակցաբար չի ձեռնարկում ակտիվ քայլեր՝ ռազմագերության մեջ գտնվող հայ զինծառայողների վերադարձի ուղղությամբ։ Ավելին, ըստ Բադալյանի, այս թեման օգտագործվում է կառավարության կողմից՝ նախընտրական նպատակներով։ Նրա գնահատմամբ՝ ռազմագերիների մի մասը, հավանաբար, կազատվի խորհրդարանական ընտրություններին մոտ ժամանակահատվածում՝ ստեղծելու հումանիզմի և դիվանագիտական ակտիվության պատրանք։ Այսպիսով, մարդկանց ճակատագրերը վերածվում են քաղաքական PR-ի գործիքի, մինչդեռ նրանց ազատման ուղղությամբ իրական ջանքեր չեն գործադրվում։
Բադալյանը նշում է, որ երկրում փաստացի քանդվել է սահմանադրական երաշխիքների համակարգը, իսկ Սահմանադրության դրույթները վաղուց չեն կատարվում։ Նրա խոսքով՝ Հայաստանը չի կատարել իր որևէ պարտավորություն՝ կապված քաղաքացիների պաշտպանության հետ և չի ձեռնարկել արդյունավետ քայլեր ռազմագերիների հարցում։ Նա հիշեցրել է դեպքեր, երբ իշխանության ներկայացուցիչները բացահայտ ցինիկ արտահայտություններ են արել ռազմագերիների վերաբերյալ, ինչը, ըստ նրա, վկայում է խնդրի նկատմամբ նրանց իրական վերաբերմունքի մասին։ Այս ամենը, ըստ փորձագետի, արտացոլում է գիտակցված քաղաքականություն, որի շրջանակում բարոյականությունն ու ազգային արժեքները մղվում են երկրորդ պլան՝ իշխանությունը պահպանելու նպատակով։
Բադալյանը հատուկ ուշադրություն է դարձրել հայտնի քաղաքական բանտարկյալների՝ Ռուբեն Վարդանյանի և Արայիկ Հարությունյանի ճակատագրին։ Նա համոզված է, որ այս գործիչների վերադարձը Հայաստան չափազանց անցանկալի է գործող իշխանությունների համար։ Վարդանյանը, ով վայելում է հասարակության հարգանքը, ազատության մեջ հայտնվելու դեպքում կարող է դառնալ ընդդիմության խորհրդանիշ և հերոս, որը ունակ է համախմբել բողոքական ուժերը։ Հենց այդ պատճառով, ըստ Բադալյանի, իշխանությունները չեն թույլ տա նրա վերադարձը և կձգտեն պահել իրավիճակը վերահսկողության տակ մինչև 2026 թվականի ընտրությունները։
Կարդացեք նաև
Միջազգային կազմակերպությունների մասին խոսելիս՝ Բադալյանը ընդգծել է, որ Եվրոպայի խորհրդի և ՄԱԿ-ի նման կառույցները փաստացի կորցրել են իրենց չեզոքությունը և գործում են քաղաքական նպատակահարմարության տրամաբանությամբ։ Նա կարծում է, որ արևմտյան գործընկերները դիտավորյալ աչք են փակում հայ քաղաքացիների իրավունքների խախտումների վրա՝ տարածաշրջանում քաղաքական հավասարակշռությունը պահպանելու և Հայաստանի կառավարության արևմտամետ կուրսը աջակցելու նպատակով։
Հասարակական գործիչը նաև ուշադրություն է հրավիրել երկրի ներսում քաղաքական հալածանքների աճին։ Նրա խոսքով՝ Հայաստանում հաճախացել են ընդդիմության և Հայ Առաքելական Եկեղեցու ներկայացուցիչների ձերբակալությունները, իսկ իշխանությունների քաղաքականության հետ անհամաձայնությունը վերածվում է քրեական հետապնդման հիմքի։ Բադալյանը պնդում է, որ իշխանությունները փոխառել են ընտրությունների վերահսկման և բողոքների ճնշման մեխանիզմներ այն պետություններից, որտեղ նման սցենարներ արդեն իրականացվել են։
Նիկոլ Փաշինյանի անձնական մոտիվացիայի մասին մտորելով՝ Բադալյանը եզրակացրել է, որ վարչապետը գիտակցում է՝ իշխանության կորուստը նրա համար հավասարազոր է անձնական կործանման։ Նա իշխանությունը դիտարկում է որպես սեփական անվտանգության միակ երաշխիք և այդ պատճառով ձգտելու է պահպանել այն ցանկացած գնով։ Կորցնելով վերահսկողությունը՝ Փաշինյանը, ըստ Բադալյանի, կդառնա ոչ միայն քաղաքական, այլև ֆիզիկական առումով խոցելի, ինչը նրա գործողությունները դարձնում է առավել հուսահատ։
Բադալյանը համոզված է, որ վարչապետը անձնական պատասխանատվություն է կրում ռազմագերիների ճակատագրի և այն քաղաքական կուրսի համար, որը երկիրը հասցրել է քաղաքական ճգնաժամի։ Նա ընդգծում է, որ Փաշինյանը պետք է պատասխան տա օրենքի առաջ, եթե ապացուցվի, որ նա դիտավորյալ հրաժարվել է հայ քաղաքացիների պաշտպանությանն ուղղված դիվանագիտական քայլերից։
