Ռեժիսոր Սարգիս Արզումանյանի ֆյսբուքյան գրառումը
Երևանի քաղաքապետարանի հերթական «վարչական քմահաճույքը» փլվեց դատարանի դահլիճում։
Դատարանը անվավեր ճանաչեց Էմին Թորոսյանին ազատելու որոշումը և վերականգնեց նրան իր պաշտոնում։
Մի պարզ ճշմարտություն հաստատվեց՝ մշակույթը ոչ թե իշխանական հաճույքների համար է, այլ ժողովրդի արժանապատվության համար։
Եվ հիմա, երբ անարդարությունը պաշտոնապես անվանվեց իր անունով, հետաքրքիր է նայել մի ուրիշ կողմի՝
նրանց, ովքեր թատրոնի ներսում շտապեցին հարմարվել, հնազանդվել, լռել։
Կարդացեք նաև
Նրանց, ովքեր մեկ օրում մոռացան ով էր իրենց ղեկավարում, ինչ արժեքների վրա էր կանգնած թատրոնը։
Պարզվեց՝ բավական էր քաղաքապետարանի մի ստորագրված թուղթ, որ սրտերը փոխարինվեն հաշվարկով, իսկ արժանապատվությունը՝ լռությամբ։
Գոռ Մարգարյանի նշանակումը ընդունվեց «առանց դիմադրության»։
Ոմանք նույնիսկ շտապեցին «նորը» սպասարկել՝ կարծելով, թե մշակույթը վարչական սենյակ է, որտեղ կարելի է արագ վերադասավորվել և պահել տաքուկ տեղը։
Այս վճիռը միայն իրավական հաղթանակ չէ։
Դա հարված է այն պրակտիկային, որով մշակութային հաստատությունները փորձում են շրջել պետական կամ քաղաքական կամքով։
Այժմ պաշտոնապես և աներկբա հաստատվեց․ մշակույթը չի կարող լինել իշխանական «կարգավորման» գործիք։
Այս որոշումը նաեւ փորձաքար է մեզ համար։
Ոչ թե միայն արդարության վերականգնման փաստը, այլ այն, թե մենք ինչպես ենք արձագանքում։
Մշակույթն ապրում է միայն այն ժամանակ, երբ մարդիկ կանգնում են նրա կողքին։
Ոչ թե այն ժամանակ, երբ աշխատակիցները սպասում են՝ ո՞վ կհաղթի, որպեսզի արագ կողմ փոխեն։
Այս վճիռը բոլորիս համար է։
Եվ այն մի բան է ասում շատ պարզ․
- Արժանապատվությունը չի փոխարինվում հրամանով։
- Թատրոնը չի հանձնվում գաղտնի պայմանագրերով։
- Մշակույթի մարդիկ պիտի լինեն սկզբունքային, ոչ թե հարմարվողական։
Այսօր դատարանը արեց իր մասը։
Հիմա հերթը մարդկային արժանապատվությանն է։
Հ․Գ․ Տարոսը ԳՈՅ ԹԱՏՐՈՆԻՆ
