Այսօր Aravot.am-ը ՀՀԿ Շիրակի մարզային կառույցի պատասխանատու Սահակ Մինասյանին հարցրեց, թե ինչպե՞ս կբացատրի ՀՀ առաջին նախագահ, ՀԱԿ առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի նախագահական ընտրություններում չառաջադրվելը, որը թեեև պատճառաբանեց, թե 68 տարեկան անձը նորից հավակնություն չի կարող ունենալ նախագահի պաշտոնին, այդուհանդերձ, իշխանափոխություն ակնկալող մի ստվար զանգված նրա այս քայլը դավաճանություն որակեց սեփական ժողովրդի հանդեպ: «Ես մտածում եմ հետևյալ կերպ. ՀՀ առաջին նախագահը բավականին խոհեմ քաղաքական գործիչ է, և շատ լավ մեկնաբանում է իր ամեն մի քայլը` նաև ասելով տարիքը, և ցանկացած մեկնաբանություն առաջին նախագահի մեկնաբանությունից հետո առնվազն կարող է մոտ լինել իրականությանը, բայց ոչ իրականություն: Այսինքն՝ ես կարծում եմ, որ բոլոր մեկնաբանությունները տեղին ու հստակ չեն լինի, բացի իր մեկնաբանությունից»,-ասաց մեր զրուցակիցը:
Իսկ ինչպե՞ս կմեկնաբանեք որոշ քաղաքագետների կողմից հնչեցրած այն միտքը, թե Սերժ Սարգսյանը մնաց անպարտելի` առանց լուրջ մրցակցի: «Եթե այնպիսի քաղաքական գործիչ, ինչպիսին ՀՀ առաջին նախագահն է, չի առաջադրվում, պատճառները չքննարկենք , սա ևս մեկ անգամ հպարտության զգացում է համակում ինձ` որպես ՀՀ քաղաքացի և Հանրապետական կուսակցության մարզային ղեկավար. սա նշանակում է, որ մեր թեկնածուն համեմատությունից դուրս է: Եվ որ ամենակարևորն է, ես որպես արդեն քաղաքացի և սոսկ մտավորական, այն կարծիքին եմ, որ ՀՀ նախագահի պաշտոնն այնպիսին է, որ միայն համեմատության մեջ չէ, որ նայվում է, նախագահի պաշտոնը, բացի համեմատության մեջ դիտարկելուց, նաև անձնային այնպիսի խիստ որակներ է ներառում, որոնք ուղիղ համեմատություն չեն, այսինքն՝ մասնավորեցնեմ շատ կարճ, Հայաստան պետության ստեղծման հիմքում կանգնած, Հայաստան պետության զարգացման ցանկացած դրվագում, ցանկացած ժամանակահատվածում տեր կանգնած և պատասխանատվությունը կրող անձը տևական ժամանակ, մենք խոսում ենք 20 տարվա մասին, արդեն իսկ մյուս խնդիրներով համեմատությունից դուրս է դիտվում: Դուք կարո՞ղ եք ասել մի ժամանակահատված, որ գործող նախագահը մեր պետության պատասխանատվություն կրողների առաջին շարքում չի եղել, սա շատ կարևոր է»,- իր կառույցի ղեկավարին այսպես գովաբանեց Սահակ Մինասյանը:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
Ես մեծ խանդավառութամբ եմ ընտրել իմ երկրի նախագահին որպեսզի նա փայլուն ներկայացնի Հայաստանի Հանռապետությունը:Որպես սկսնակ երկիր ես բավականին մեծ արդյունքներ եմ տեսնում:Ինչու ուրիշ երկրներ գնահատում են իրենց նախագահների չարած աշխատանքը,իսկ մեր երկրում վոտնատակ են տալիս տարիների քրտնաջան աշխատանքը:Խառնիճաղանճ ամբոխը շատ է?