Սերժ Սարգսյան- Րաֆֆի Հովհաննիսյանի նամակագրության մասին խոսելով, ԱԺ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Մարգարիտ Եսայանը համոզմունք հայտնեց, որ. «Երկխոսությունը ՀՀ նախագահի եւ «Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդի միջեւ թերեւս կարելի է համարել ոչ միայն սկսված, այլեւ` ընթացող:
Համաձայնեք, բոլոր նրանց համար, ովքեր իրականում մտահոգ են մեր երկրի խնդիրներով, ովքեր իրականում ձգտում են միասնական ուժերով առաջ տանել Հայաստանի Հանրապետությունը ժողովրդավարացման եւ զարգացման ճանապարհով, այս նոր-նոր սկսվող երկխոսության փաստով սրտանց ուրախ են եւ լավագույն լուծումների ակնկալիքներ ունեն: Իսկ բոլոր նրանք, ում հոգին կրծում է չարության եւ նախանձի ցեցը, կարծես իրար են խառնվել եւ փորձում են վարկաբեկել նախագահական ընտրություններում ընդդեմ ձայներ հավաքած թեկնածուի եւ վերընտրված նախագահի միջեւ սկսված առողջ երկխոսությունը:
Դեռ ընտրություններից անմիջապես հետո էի վստահ եղել, որ Սերժ Սարգսյանը եւ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը այն գործիչները չեն, որոնք հանուն իրենց նեղ անձնական շահի երկիրը կտանեն փորձությունների: Հիմա , կարծում եմ, պարզից էլ պարզ է, որ Սերժ Սարգսյանը շարունակում է իր նախագահության բոլոր անցած հինգ տարիներին իր հռչակած հանդուրժողականության, համերաշխության, դիմացինին լսելու, հարգելու եւ միասին աշխատելու տրամադրվածությունը:
ՀՀ նախագահը Րաֆֆի Հովհաննիսյանին ուղղված մարտի 25-ի իր նամակում ասում է. «Ինձ ուրախացնում է, որ Դուք ունեք նաեւ ուժեղ ընդդիմությանը հարիր լուրջ վերահսկողական գործառույթների ստանձնման պատրաստակամություն, եւ այդ հարցում մեր կարծիքները կարծես բավականաչափ մոտ են: Ես վստահ եմ, որ եթե մենք սկսենք միասին նպատակադրված աշխատել, հիմնվելով պատկերացումների ընդհանրությունների վրա, հաստատապես արդյունքի կհասնենք»: Կարծում եմ` մեկնաբանություններն ավելորդ են, սրանով ամեն ինչ ասված է:
Կարդացեք նաև
Միայն մեկ առաջարկ` ետ նայել եւ փորձել վերհիշել, թե մեր անկախության պատմության մեջ ուրիշ երբ է եղել այսպիսի հանդուրժողականություն, դիմացինին լսելու, հարգելու եւ խնդիրները համատեղ լուծելու այսպիսի պատրաստակամություն:
Ի դեպ, ՀՀ նախագահի հորդորը վերաբերում է ոչ միայն հացադուլի դադարեցմանը այլեւ` «միասին, թուղթ ու գրիչով, հանգիստ, առանց շոուների սկսենք աշխատել, լուրջ աշխատել՝ անգամ հիմք ընդունելով հենց Ձեր կողմից առաջարկված, այս պահին թեկուզեւ շատ հում, շարադրանքը»: Եվ սա է միակ ազնիվ ճանապարհը եւ Ազատության հրապարակում հավաքվածների եւ այս պահին այդ հրապարակից դուրս գտնվողների հանդեպ»,- համոզված է Մարգարիտ Եսայանը:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Զրույցի այլ մանրամասները` կարդացեք վաղվա տպագիր «Առավոտում»
Հարգելի առավոտ, Ձեզ երևի հաճույք է պատճառում մարգո եսայանին պարբերաբար ասպարեզ բերելը և նրա հասցեին հնչած ամեն ինչը տեսնելը..
Կրկնվեն և ասեմ մեղմ. ափի մի կողմից մյուսը թռչողների խոսքը արժեք չունի ժողովրդի համար….
մարգո եսայան, մի փորձիր լուրջ ձևանալ և մեկնաբանել:
Գրածիդ նայելը անգամ զզվելի է, էլ ուր թե կարդալը….
Իրոք, հարգելի խմբագրություն, համամիտ եմ վերը արտահայտած մտքի հետ: Որքան կարելի է էս տիկնոջ` ոչինչ չարժող խոսքերը արտացոլել ձեր թերթում ??? Համազգային նշանակության խորհուրդ տալը վիճակված է միայն համազգային հեղինակություն ունեցող գործիչներին:Կարծում եմ էս տիկինը հանրապետականի քջնող թևի վառ ներկայացուցիչներին հարելու միտում ունի, փորձում է իհարկե վիճարկել էդ տիտողսը Շարմազանովի ու Աշոտյանի հետ:
Ոմն միկա, վստահ եմ, քո հոգին կրծում է մի բան, որի անունը դու ավելի լավ գիտես, այդ բանը քեզ չի թողնում հանգիստ ապրե, քնել, մտածել, ինչ ափերի մասին է խոսքը, հերիք եղավ, այդ որքան շատ թույն կա ձեր փոքրիկ մարմնում եւ ավելի փոքրիկ հոգում: Եթե այդքան սկզբունքային եք, ինչու չունեք համարձակություն երեւալ ձեր իսկական անունով եւ պատկերով:Սիրով` Մարգարիտ Եսայան
Անուները չեն գրում որովհետեւ վախենում են: Երկրի ղեկավարներից մինչեւ շարքային ոստիկաններ հիմնականում հանցագործներ են: Չի բացարվում որ մի գործ ունեն եվ շատ հեշտ կկորցնեն դա: Թեկուզ ես դեմ եմ անուն չգրելուն:
Viktor A Badalyan
Ավելի պնդաճակատների համար ասեմ. սերժ սարգսյանը չի վերընտրվել ՀՀ նախագահ;
Նա պարտվել է և կեղծել ընտրությունները..
Այս տիկնոջը երեվի թվում է թե իրենք Արծրունիների կամ Բագրատունիների ուղղակի ժառանգորդներն են , թե իրենց վերուստ է տրված իշխանությունը եւ «ազնվականությունը»… շատ ծիծաղելի է …
Հարգելի տիկին, եթե կարծում եք որ Սամվել Ալեքսանյանին կամ նրա նման գրպանահատներին ներկայացնելը նախանձելի է ձեզ դարձնում…լավ կլիներ բացեիք ձեր աչքերը…
զարմանում եմ հոդվածագիր տիկնոջ վրա զայրացողների վրա…նույն հաջողությանբ կարելի է զայրանալ մեքենայի կաշեպատ նստատեղի վրա թե ինչու ժամանակին չէր արգելակում երբ մեքենան սրընթաց գահավիժում էր անդունդը…
մարգարիտ
հարցնում ես.
ինչ ափի մասին է խոսքը.
պատասխանում եմ.
այն ափի, որտեղ չի լսվում հայոց բանակում խաղաղ պայմաններում հոշոտված զինվորների մայրերի հուսահատ գոռոցը,
այն ափի, որտեղից չեն երևում օր -օրի Հայաստանը լքող և օտար ափերում հաց փնտրող հայերը… այն ափի, որտեղից չեն երևում աղքատացած ու դատարկված սահմանային գյուղերը.
կասես ամպագոռգոռ բառեր են, կասեմ ոչ, դա իրականություն է…
ահա ինչն է հոգիս կրծում ու չի թողնում հանգիստ քնել…
Էս կինը լրագրող եղած ժամանակը կարգին տպավորություն էր թողնում:Ահա թե ինչ կարող է անել իշխանության կերակրատաշտին մոտ գտնվելը:Իրենց էնպես են պահում,կարծես Սերժին սպանում են:Հանգիստ մնացեք,խելոք շարունակեք ձեր օճառապաշտական գործունեությունը,մի խառնվեք իրար
Մեկ րոպե կանգ առեք ու կարդացեք ձեր գրածները…..
Որքան թույն կա ձեր մեջ պատկերացնու?մ եք:
Եվ միայն այն բանի համար, որ մարդը չի կիսում ձեր տեսակետը:
Ես էլ չեմ կիսում, բայց կարծես ձեզ չեմ վիրավորում: Դուք գրեթե բոլորտ
պատրաստ եք շատ տգեղ քայլերի մաիյն թե ձեր ուզածը անցկացնեք;
Էլ ասելու բան չունեմ, մենք ձեր հետ լավ չենք ապրելու, որովհետեև դա է ճիշտը,
այսպիսի բարոյական կերպարով հեռու չենք գնա:
Ընկեր մարգոյի մտքի փայլատակումը աշխարհը չունի….