Բեմարվեստում, մասնավորապես՝ օպերային, ավանդույթներից մեկը, ինչը սիրով է ընդունում հանդիսատեսը, հավաքական համերգներն են՝ տարբեր ներկայացումներից ընտրված հատվածներով, որոնք հանդես են գալիս բենեֆիսների կամ գալա համերգների բեմաձեւով: Այս ձեւաչափը ոչ միայն հարմար է առանձին սիրված հատվածներ ներկայացնելու առումով, այլեւ հնարավորություն է տալիս հատվածաբար ծանոթացնելու նաեւ թատրոնի խաղացանկում դեռեւս չհանգրվանած ստեղծագործություններին եւ միաժամանակ մի քանի տարբեր ժանրերի կատարողների շնորհները վայելելու մեկ երեկոյի ընթացքում:
Ջանլուկա Մարչիանո
Սովորաբար վոկալ բեմական ձեւերն ավելի շատ են մասնակցում նման համերգներին, քանի որ երաժշտությանը հարակից գրական տեքստը հասանելի ու հասկանալի է դարձնում ներկայացվող թեման: Իսկ, օրինակ, պարային բեմաձեւերի առանձին հատվածներն ավելի դժվար ընկալելի են, քանի որ հատվածն ավելի ընկալելի է ամբողջական ներկայացման մեջ՝ որպես առանձին դրվագ: Համենայնդեպս, պարային ձեւերի քիչ մասնակցության փաստը ժամանակին «Առավոտին» այսպես մեկնաբանեց համաշխարհային բալետի աստղերից Բորիս Էֆմանը:
Սոֆյա Թումանյան
Օրերս Հայաստանի եւ Լիտվայի ժողովրդական արտիստ, Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Գեղամ Գրիգորյանը երիտասարդ արտիստների մասնակցությամբ ներկայացրեց իսկապես շքեղ գալա համերգ: Ընտրված էին հատվածներ համաշխարհային օպերային եւ բալետային արվեստի գրականությունից: Ողջ երեկոն թատրոնի նվագախմբի հետ վարեց մեր հանդիսատեսին արդեն քաջածանոթ իտալացի դիրիժոր Ջանլուկա Մարչիանոն: Հանդիսատեսը հնարավորություն ունեցավ լսելու, օրինակ, արիաներ այնպիսի օպերաներից, որոնք հազվադեպ կամ ընդհանրապես ինչ-ինչ պատճառներով տեղ չեն գտնում հեղինակավոր օպերային թատրոններում, օրինակ՝ Ժերարի արիան Ջորդանոյի «Անդրե Շենյե», Արքայադստեր արիան Չիլեայի «Անդրիեննա Լեկուվրեր» օպերաներից եւ այլն:
Երեկոյի սկզբում, կրտսեր գործընկերներին հավանաբար ոգեւորելու նպատակով, Օթելլոյի մահվան տեսարանը Վերդիի համանուն օպերայից ներկայացրեց Գեղամ Գրիգորյանը: Եթե ասենք սա հենց ոգեւորող քայլ էր անվանի տենորի կողմից, ապա միանշանակ պետք է փաստենք, որ այն ծառայեց իր նպատակին: Մեներգիչներ Տաթեւիկ Աշուրյանը, Սիրանուշ Գասպարյանը, Դիանա Հարությունյանը, Գոշ Սարգսյանը եւ մյուսները ապացուցեցին վերջին շրջանում տարածված այն կարծիքը, որ այսօր ունենք հիանալի օպերային երիտասարդ ձայներ:
Կարդացեք նաև
Գեւորգ Ասոյան ու Մերի Հովհաննիսյան
Առանձնահատուկ նշենք ՀՀ վաստակավոր արտիստ Գեւորգ Հակոբյանի ներկայացրած Ժերարի (Ջորդանո՝ «Անդրե Շենյե») եւ Սկարպիայի (Պուչինի՝ «Տոսկա») արիաները: Հայաստանում եւ արտասահմանում ճանաչված ու սպասված բարիտոնն այս ելույթով, պետք է ասել, որ գերազանցեց ինքն իրեն: Տպավորիչ էր սոպրանոներ Սոֆյա Թումանյանի մեկնաբանմամբ Արքայադստեր արիան (Չիլեա՝ «Ադրիեննա Լեկուվրեր») օպերայից եւ Դիանա Հարությունյանի՝ թատրոնի երգչախմբի ընկերակցությամբ ներկայացված տեսարանը Բելինիի «Նորմա» օպերայից: Տենոր Լիպարիտ Ավետիսյանն էլ էր հրաշալի Կոմսի կերպարում (Վերդի՝ «Ռիգոլետո»):
Չայկովսկու «Կարապի լիճը» (բալետմայստեր՝ Գ. Բալանչի) եւ Բուբենչիկի «Փակուղի» (Արսեն Մեհրաբյան) բալետներից հատվածներ ներկայացրին առաջատար արտիստներ Գեւորգ Ասոյանը, Մերի Հովհաննիսյանը եւ Վահագն Մարգարյանը:
Նշենք նաեւ երգչախմբի ու նվագախմբի բարձրարվեստ կատարումները, հատկապես առանձնացնենք նվագախմբի փողային խումբը, որը, ինչպես ընդունված է ասել՝ ոչ մի կիքս չարեց: Ի դեպ, յուրաքանչյուր համարից հետո հանդիսատեսի բրավոների ու օվացիաների տարափ էր:
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
