-Այսօր առավոտյան հայտնաբերեցի, որ իմ facebook-յան հրապարակումներից մեկը ընդդիմության ֆեյքերի մոտ հոգեխանգարմունք է առաջացրել ու իմ էջում տարբեր գրառումների տակ հայհոյախառն արտահայտությունների հանդիպեցի ոչ միայն իմ, այլեւ վարչապետի հասցեին: Բայց դա ինձ բացարձակ չի խանգարում ասել ճշմարտությունը,- իր շուրջ ստեղծված աղմուկն այսպես է մեկնաբանում Հակոբ Կոջոյան կրթահամալիրի տնօրեն Ռուզաննա Երեմյանը:
Հիշեցնենք, որ տիկին Երեմյանն իր պատրաստակամությունն էր արտահայտել՝ արձագանքելով Նիկոլ Փաշինյանի՝ վեհարանը վեհափառ հայրապետից ազատելու կոչին :
-Ես իմ էջում գրել էի՝ պատրաստ ենք: Այո՛, ես հիմա էլ եմ պնդում, որ ես պատրաստ եմ, ինչո՞ւ: Ընդդիմադիր ֆեյքերը նշել էին, որ ես ուսուցիչ եմ ու մանկավարժը նման բան է գրում: Նախ ես որեւէ անհարգալից բան չեմ գրել, վերահաստատել եմ իմ սկզբունքային մոտեցումներն այս հարցում ու իմ աջակցությունը ՀՀ վարչապետին: Եւ ինչո՞ւ եմ աջակցում, ինչո՞ւմն է կայանում իմ սկզբունքային լինելը: Գտնում եմ, որ որպես մանկավարժ պարտավոր եմ ունենալ դիրքորոշում ու որպես մտավորական, մանկավարժ՝ պարտավոր եմ պայքարել մի բանի դեմ, որը կարող է արատավոր հետեւանքներ ունենալ նոր սերնդի դաստիարակության գործում: Ո՞վ պետք է լինի հոգեւորական ու ինչպիսի՞ն պետք է լինի հայ հոգևորականը: Էլ չեմ խոսում կաթողիկոսական գահը զբաղեցնող անձի բարոյական, հոգեբանական, առաքինի կերպարի մասին,- շարունակեց Երեմյանը:
Նա հիշեց, որ 2008 թվականի «մարտի 1-ի» դեպքերից հետո առավոտյան աշխատանքից դուրս է եկել ու գնացել առավոտյան ժամերգության. «ժամերգությունը վարում էր Կճոյանը: Երբ ներս մտա, բեմից հնչում էր անեծք ընդդիմադիրների վերաբերյալ, մասնավորապես արդեն փախուստում գտնվող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ: Ես հասկացա, որ եկեղեցին այլեւս վերածվել է քաղաքական եւ սուտ, կեղծ բարոյական մի կառույցի, որտեղ մարդիկ անիծում են: Դրանից հետո կորցրել եմ հավատս: Երկար ժամանակ եկեղեցի չէի գնում, Աստծուն փնտրում էի իմ տանը, իմ ներսում ու անընդհատ ինքս ինձ հետ կռիվ էի տալիս: Անցան տարիներ, ես այդ ցավը երբեք չեմ մոռացել: Հիմա ի՞նչ է տեղի ունենում: Հայ հասարակությունը ալեկոծված է, որովհետեւ հասկանում է, որ բարոյական արժեքներ չունեցող անձը իրավունք չունի իր հոգեւոր հովիվը լինել… ես չեմ կարողանում հասկանալ Կտրիճ Ներսիսյանին, որը կառչել է կաթողիկոսական գահից, իր ունեցվածքը պահելու համար:
Կարդացեք նաև
Այո՛, ես մանկավարժ եմ ու ուզում եմ, որ իմ սաները տեսնեն առաքինի վեհափառ: Ուզում եմ, որ իմ սաները տեսնեն, որ Հայ Առաքելական եկեղեցին ղեկավարում է բարոյական բարձր արժեքներ ունեցող անձը, ուզում եմ, որ իմ սաները տեսնեն, որ Հայ Առաքելական եկեղեցում զինված ապստամբության կոչ անող հոգեւորականներ չկան:
Ուզում եմ, որ իմ սաները տեսնեն, որ Հայ Առաքելական եկեղեցին բռնության չի գնում ու եկեղեցու հոգեւորականը չի ասում երկու հոգու կգյուլենք, գումար կվճարենք, այդ մարդիկ հանգիստ կապրեն: Ես ուզում եմ, որ իմ սաները տեսնեն, որ Հայ Առաքելական եկեղեցում չկան հոգեւորականներ, որոնք հայ ժողովրդի մասին խոսելիս ասում են խորը անասուն ու էշեր: Ես դա եմ ուզում ու իմ պարտքն եմ համարում որպես ուսուցիչ գնալ վարչապետի հետ մինչեւ վերջ»:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
