Արծվաշեն համայնքի ղեկավար Մամիկոն Խեչոյանը «Առավոտի» հետ զրույցում անդրադառնալով հարցին, թե Տիգրանաշենը հանձնելու դեպքում ի՞նչ խնդիրներ կառաջանան Հայաստանի համար՝ ասել էր. «Շատ դժվար ու ծանր կլինի, Երեւանից ուղիղ գծով երեւի 30-40 կմ է հեռու, նույնիսկ տանկով կարող են խփել։ Եթե նա գալիս, քո սրտի մեջ է մտնում, բնական է, ինքն այնտեղ ցորեն ու կարտոֆիլ չի ցանելու, տանկեր ու հրանոթներ է դնելու»։
«Առավոտի» «Առերեսում» հաղորդաշարի ընթացքում պատասխանելով դիտարկմանը, թե նման պնդումները բխում են այն կանխադրույթից, թե հանձին Ադրբեջանի՝ էլի գործ ունենք թշնամու հետ (եւ հենց այդ բնորոշումն էլ զրույցի ընթացքում գործածեց հաղորդման մյուս մասնակիցը՝ սահմանադրագետ Գոհար Մելոյանը), մինչդեռ մեզ համոզում են, որ երկու տարի է՝ մենք արդեն խաղաղության մեջ ենք ապրում, ապագան արդեն այսօր է, երկու տարի է արդեն ապագա է եւ այլն, եւ ըստ այդմ՝ չպիտի զգուշանանք, թե այնտեղ տանկեր ու հրանոթներ են լինելու՝ Ադրբեջանի հարցերով փորձագետ Անժելա Էլիբեգովան ասաց. «Եթե իրենց պատկերացրած այդ ապագան և խաղաղությունը նրա մասին է, որ Ադրբեջանն աճեցնում է ռազմական բյուջե, ինտենսիվացնում է ռազմական, այդ թվում՝ նաև միջազգային գործընկերների հետ զորավարժությունները, աճեցնում է զենքի գնումները, անցկացնում է մեծ, շքեղ զորաշքերթ, զորահանդես Բաքվում և միլիտարիստական նվաստացնող հռետորաբանությամբ խոսում հայերի և Հայաստանի մասին… Եթե իրենց պատկերացմամբ խաղաղությունը դա է, ես իրենց համար շատ վատ լուր ունեմ՝ Ադրբեջանն այդ խաղաղությանը չի պատրաստվում»:
Թվարկելով անկլավների հանձնմանն առնչվող հաղորդակցային եւ այլ խնդիրները՝ Անժելա Էլիբեգովան ասաց. «Այդ ամեն ինչի մասին չեն խոսում, բայց մարդկանց ինչ-որ հեքիաթներ են պատմում, որ՝ այ հեսա Արծվաշենը բերելու ենք, գնալու եք՝ ապրեք։ Այսինքն՝ այդ հույսի վաճառականությունը, այդ խաղաղության միֆը մարդկանց վրա վաճառելը, երբ իրական գետնի վրա դա կարող է ունենա հերթական սարսափելի հետևանքները… որովհետև այնպես չէ, որ առաջին անգամ ենք տեսնելու, մենք ունեցել ենք քանի դեպք արդեն, երբ որ այ նման անհասկանալի, այսպես կոչված, սահմանազատումների արդյունքում մեր անվտանգությունն է տուժել»:
Կարդացեք նաև
Հաղորդումն ամբողջությամբ՝ 22.00-ին
Աննա ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆ
