«Welcome papa կամ բարի գնալուստ»-ի պրեմիերան
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/October/30/p21.jpg\")
Ֆիլմի գլխավոր դերակատար Մ. Պողոսյանը:
Հոկտեմբերի 28-ին «Մոսկվա» կինոթատրոնում կայացավ ԱՄՆ-ում նկարահանված «Welcome papa կամ բարի գնալուստ» գեղարվեստական ֆիլմի պրեմիերան, որի ռեժիսորը ամերիկաբնակ Վահե Խաչատրյանն է, սցենարը գրել է Միքայել Պողոսյանը: «Welcome papa կամ բարի գնալուստ» ֆիլմը մոտ երկու տարի առաջ հայ եւ ամերիկացի հանդիսատեսին ներկայացված համանուն ներկայացման (պիեսը՝ Գուրգեն Խանջյանի, ներկայացման գաղափարը՝ Միքայել Պողոսյանի) տրամաբանական շարունակությունն է: Ներկայացման գործողությունը տեղի է ունենում ամերիկյան օդանավակայաններից մեկում, որտեղ 3 հայ, միմյանցից անկախ, հայտնվում են «emigration» կոչվող սենյակում, իրար հետ կռվում են, հետո, երբ պարզվում է երեքն էլ հայ են՝ Բեյրութից, Իրանից եւ Հայաստանից, «բարիշում» են: Հայաստանցին Ամերիկա ժամանել է որդուն, իսկ պարսկահայը՝ դստերը նշանելու համար, պարզվում է՝ նրանք խնամիներ են, բիզնեսմեն բեյրութահային էլ որոշում են դարձնել նշանդրեքի կնքահայր:
Ֆիլմում նկարահանվել են Միքայել Պողոսյանը (Գալուստ), Արա Դեղտրիկյանը (Ազատ) եւ Ռոբերտ Հարությունյանը (Սաքո): Գալուստը Հայաստանից մեկնում է ԱՄՆ՝ որդու մոտ: Նրանք անընդհատ բախվում են «ամերիկյան» դժվարություններին, հային խորթ բարքերին, բազմաթիվ անսովոր ու զվարճալի իրավիճակներում հայտնվում եւ փորձում դուրս գալու ելքեր փնտրել: Ֆիլմի հերոսները մեղմ հումորի միջոցով ցույց են տալիս նաեւ հայաստանյան լավ ու վատ բարքերը: Օրինակ, երբ Լոս Անջելեսում ճանապարհային ոստիկանը կանգնեցնում է «Welcome papa»-ի ավտոբուսը, Գալուստը իր վարորդ որդուն ասում է. էս 5 դոլարը տուր՝ թող գնա, բայց հետո հայերը խոստովանում են՝ Ամերիկան հո Հայաստա՞ն չի… Մեկ այլ դրվագում հայաստանցիները խմում են հայ միլիցիոներների կենացը, որոնք, ի տարբերություն ամերիկացիների, երբեք մատաղը հարամ չեն անի: Գալուստը Ամերիկան ապրելու տեղ չի համարում, զարմանում է՝ գառն ի՞նչ է, որ չլինի: Ամերիկայում գտնվելու ժամանակ նա անընդհատ երազներ է տեսնում, իբր սեւամորթ ամերիկացին լոբով ճաշ է ուտում ու ասում՝ «այ լայք լոբով ճաշ»: «Լոբով ճաշը պիտի հայն ուտի, ռուսը՝ իր բորշը, ամերիկացին՝ իր համբուրգերը, վրացին՝ ինչ ուզում է թող ուտի, իսկ թուրքը…. իր ճաշը դեռ կուտի»,- ասում է Միքայել Պողոսյանի հերոսը: Համոզիչ էր հատկապես նշանդրեքի ժամանակ Գալուստի ու որդու հայկական «Յարխուշտա» պարելը, որը փոխարինում է ռոքին:
«Առավոտի» հետ զրույցում ռեժիսոր Վահե Խաչատրյանը նշեց, որ ֆիլմում փորձել էին արտացոլել իրականությունը: Դա հաջողվել էր, որովհետեւ, եթե, օրինակ, Ամերիկայում փորձես աքլոր մորթել՝ փոլիսը կգա, արգենտինական ռեստորանում արգենտինացին բնականաբար պետք է գովի իրենց գինին, հայն էլ համոզի, որ Շարլ Ազնավուրը հայ է, իսկ վերջում, երբ պարզեն, որ Աստված էլ հայ է, արգենտինացին Գալուստի հետ պիտի բարեկամանա: Ռեժիսորի խոսքով, ֆիլմը կարոտի ու մարդու մասին է, որը պիտի օտար ափերում դեգերի, որ հասկանա՝ հայրենիքից լավ տեղ չկա: «Լավ է լինես սեփական հողում՝ քո հայրենիքում, քան գնաս մի փունջ բանանի կամ այլ բանի հետեւից»,- «Առավոտին» ֆիլմի գերխնդիրն այսպես բացատրեց Ամերիկայում բնակվող, բայց իր ներկայացմամբ՝ հայաստանցի Վ. Խաչատրյանը: Մշակույթի նախարարության եւ Ազգային կինոկենտրոնի աջակցությամբ նկարահանված ֆիլմի հոլանդաբնակ պրոդյուսեր Ռուբեն Պապյանից փորձեցինք իմանալ, թե որքա՞ն է կազմել ֆիլմի բյուջեն, վերջինս խուսափեց կոնկրետ թիվ նշելուց, բայց ասաց՝ քիչ չէ:
Նշենք, որ պատմությունը կշարունակվի ֆիլմի՝ առաջիկայում նկարահանվելիք 3-րդ մասում: Այս անգամ գործողությունները կծավալվեն Ղարաբաղում: