Մեծ Պահքը հայ առաքելական եկեղեցու օրինադրած պահքերից ամենաերկարն է: Այն տևում է 48 օր՝ բուն Բարեկենդանին հաջորդող երկուշաբթի օրվանից մինչև Ավագ շաբաթ օրը, որին հաջորդում է Զատիկը: Պահքի ժամանակ մարդիկ հրաժարվում են ոչ միայն կենդանական ծագում ունեցող ուտելիքներից, այլև այլ տեսակի հաճույքներից, զվարճանքներից:
Լուսանկարը՝ https://www.araratian-tem.am/-ի
«Պահքը, ըստ էության, մարդու ապաշխարության շրջան է: Մարդն այդ ժամանակահատվածում ինքնազրկմամբ և իրեն նեղություն տալու միջոցով հաղորդական վիճակի մեջ է գտնվում՝ բարձրացնելով զղջողական աղոթքներ առ Աստված»,- ասաց Սուրբ Զորավոր եկեղեցու հոգևոր առաջնորդ Տեր Զգոն քահանա Աբրահամյանը:
Պահքը միջոց է՝ կամավոր նեղության դիմելով, ձերբազատվելու գործած սխալների դիմաց հետագայում պատիժ կրելուց: Յուրաքանչյուր հիվանդություն սեփական մեղքերի փոխհատուցումն է. «Երբ մարդ կամավոր դիմում է նեղության, ձերբազատվում է պատասխանատվությունից, և ինքնամաքրվելով ստանում է ոչ միայն մեղքերի թողություն, այլև հոգու և մարմնի բժշկություն, Աստծո շնորհներ»,- նշեց տեր հայրը:
Շատ հաճախ մարդկային հոգին և մարմինը պայքարի մեջ են գտնվում: Եվ պահքի ընթացքում՝ տկար կերակուրները ճաշակելով, մենք տկարացնում ենք մեր մարմինը, այդ ընթացքում զորանում է մեր հոգին: Երբ տկարանում է մարմինը, զորանում է հոգին: Տեր Զգոնի խոսքերով, Պահքը նվազեցնում է մարմնական ցանկությունները և թույլ է տալիս հոգին զորացնել:
Կարդացեք նաև
Տեր Զգոնի խոսքերով, այն մարդիկ, ովքեր Պահքը պահում են միայն մոդայից ելնելով, շատ շուտ ձանձրանում են . «Հնարավոր է մեկ, երկու տարի կարողանան պահել, սակայն վաղ թե ուշ հոգնում են»:
Aravot.am-ը հարցում անցկացրեց անցորդներից Պահքի վերաբերյալ: Կարծիքները տարբեր էին՝ «Ես ամեն տարի պարտադիր պահում եմ Պահքը, դա ինձ համար իմ հոգու մեղքերից ազատվելու միջոց է: Անմեղ մարդ չկա, ուղղակի երբեմն ինքներս էլ չենք նկատում մեր գործած մեղքերը», «Ինձ համար դժվար է հրաժարվել կենդանական մթերքներից, ավելի լավ է չպահեմ, քան պահեմ և խախտեմ», «Ես ամեն տարի պարտադիր պահում եմ, սակայն այս տարի չեմ կարող, քանի որ բալիկի եմ սպասում»:
Այն հարցին, թե ինչու հենց 48 օր՝ Տեր Զգոնը պատասխանեց. «Կա այնպիսի կարծիք, որ երկու 40-օրյա Պահքերը միմյանց համադրվել են, մեկը հրեական մեծ Պահքն է եղել, մյուսը՝ Քրիստոսի 40-օրյա ծոմապահությունը: Քանի որ հրեական Զատիկի օրը համընկնում է Քրիստոսի խաչելության և հարության հետ, հետագայում եկեղեցին փոխեց և սկսեց նշել Զատիկը մոտակա կիրակի օրը: Մենք պահում ենք բուն 48 օր, բայց այդ շրջանը 50-օրյա շրջան է»:
Լիլիթ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
