«Աշխարհաքաղաքական իրավիճակը, փախստականների աճը, պատերազմները բերում են այն կարծիքի, որ զբոսաշրջությունը Հայաստանում միտում ունի աճելու»,- այսօր այս մասին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ խոսեց «Ռոմեա գայթակղիչ ճանապարհորդությունների ակումբ»-ի տնօրեն Ռուբեն Գրիգորյանը:
Նա նշեց, որ զբոսաշրջությունը սիրում է խաղաղ վիճակ. « Հայաստանը հիմա շատ բարենպաստ երկիր է զբոսաշրջիկների համար, այստեղ պատերազմ չէ, այստեղ չկան խնդիրներ արտաքին քաղաքականության հետ կապված: Սակայն մինչ զբոսաշրջիկ ընդունելը, մենք ունենք շատ խնդիրներ, որոնք պետք է լուծվեն»:
Պարոն Գրիգորյանը անդրադարձավ խնդիրներին՝ ասելով, որ դրանք բազմազան են. «Ամեն զբոսաշրջիկ մեզ համար ոսկու գրամ է: Մենք պետք է սկսենք շտկումները մանրուքներից: Այսօր պարսիկ և չինացի զբոսաշրջիկների աճի միտում է նկատվում դեպի Հայաստան: Բայց արդյոք մենք ունե՞նք զբոսավարներ, որոնք կարողանում են խոսել չինարեն կամ պարսկերեն, կամ ունենք բոլոր պայմանները նրանց կացության, տեղափոխման խնդիրները բարձր մակարդակով կատարելու համար: Հյուրանոցների հետ կապված խնդիրներ ունենք: Այն հյուրանոցները, որոնք Երևանի ներսում են գտնվում, բավարարում են զբոսաշրջիկների հոսքին, սակայն Երևանից դուրս լավ հյուրանոցները քիչ են»:
Զբոսաշրջության մասին խոսեց նաև « Հայ խոհարարական ավանդույթների զարգացման և պահպանման» Հ/կ- ի նախագահ Սեդրակ Մամուլյանը. «Բոլոր մշակութային երևույթները բնակլիմայական պայմանների ուղիղ արտացոլանքն են ՝այդ թվում նաև խոհանոցը: Մեր խոհանոցը միշտ հետաքրքիր է զբոսաշրջիկներին, բայց պետք է նաև այն կարողանալ ճիշտ ներկայացնել: Ինչպես են չինացիները թեյի պատրաստումը վերածում արարողության, մենք էլ պետք է կարողանանք ճիշտ մատուցել կերակուրը»:
Կարդացեք նաև
Պարոն Մամուլյանը խոսեց նաև իր գրքի մասին. «Գիրքը կոչվում է «Մարգագետնից խոհանոց. տատիկի գաղտնիքները»: Գրքի մեջ խոսվում է բուն հայկական խոհանոցի մասին: Ներկայացված են շուրջ 120 կերակուրներ, որոնց գրեթե 80 տոկոսը վայրի ուտելի բույսերից են: Ավելի քան 300 անուն վայրի ուտելի բույս կա ներկայացված: Կարծում եմ սա կհետաքրքրի զբոսաշրջիկին»:
Ըստ Սեդրակ Մամուլյանի մենք պետք է գործի դնենք մեր հազարամյա հյուրընկալության մեթոդը. «Մենք չպետք է այս կամ այն կողմ ընկնենք և դրսից բերենք իտալացի, իսպանացի խոհարարներ: Այդ նույն իսպանացին գալիս է Հայաստան, որ տեսնի, ճաշակի հայկականը: Մինչ այսօր գյուղերում, երբ տուն են կառուցում, անպայման մի սենյակ էլ հյուրերի համար են կառուցում, կապ չունի կգա մարդ, թե՝ոչ: Պետք է այդ ոգին ու շունչը ցույց տալ»:
Ռուբեն Գրիգորյանը հավելեց, որ Հայաստանում զբոսաշրջության սեզոնը երկարել է. «Առաջ սկսվում էր ապրիլի կեսերից, ավարտվում էր հոկտեմբերի սկզբին: Հիմա գալիս են մարտից, անգամ ձմռանը: Դահուկագնացության սիրահարները գալիս են ձմռանը: Մեր առանձնահատկություններից մեկն էլ այն է, որ մենք ունենք մոտ վեց կլիմայական գոտի: Դու կարող ես երկու ժամվա ընթացքում լեռնային գոտուց տեղափոխվել հարթավայրային, սառից՝ տաքը: Նման բան շատ քիչ է հանդիպում»:
Aravot.am-ի այն հարցին, թե ինչպես պետք է լուծել խնդիրները, և ինչ քայլեր են ձեռնարկվում դրանց լուծման համար, պարոն Գրիգորյանը պատասխանեց. «Նախ պետք է գրագետ շարադրել այդ խնդիրները: Լավ կլիներ, եթե ԱԺ-ում ստեղծվեր զբոսաշրջության հարցերով զբաղվող հանձնաժողով: Ծրագրեր ներկայացրել ենք և ապագայում նախատեսում ենք ներկայացնել էկոնոմիկայի, տրանսպորտի նախարարություններին: Շատ կարևոր է նաև երկիրը դրսում ներկայացնելը. գնալ ցուցահանդեսների, էքսպոների: Պետք է ներկայացնել այնպես, որ տեսնողը ցանկություն հայտնի գալ Հայաստան: Սակայն դրանք էլ մեծ ֆինանսական ծախս են պահանջում»:
Արփի ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ
