2013թ. վերջերին ՀՀ Վճռաբեկ դատարանը որոշեց վերադարձնել Հայկական սահմանադրական իրավապաշտպան կենտրոնի (ՀՍԻԿ) ՀՀ Պետեկամուտների կոմիտեի և Ավտոտրանսպորտային միջոցների մաքսատան դեմ գործով Վարչական վերաքննիչ դատարանի`2013թ. հոկտեմբերի 15-ի որոշման դեմ վճռաբեկ բողոքը: Վճռաբեկ դատարանի որոշումը վերջնական է ու բողոքարկման ենթակա չէ:
Այսպիսով սպառելով հանուն օրինականության պայքարի ներքին հնարավորությունները, կազմակերպությունը գործը կնախապատրաստի Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան դիմելու համար:
Սույն գործով ՀՍԻԿ-ը 2011թվից պայքարի մեջ է ՊԵԿ-ի և մաքսատան դեմ՝ ձգտելով մաքսազերծումների ընթացքում ապրանքներ ներկրող իրավաբանական և ֆիզիկական անձանցից օրենքով նախատեսվածից անհամեմատ ավելի մեծ գումարների գանձման համատարած օրինախախտումներին վերջ տալու նախադեպ ձևավորել: ՀՍԻԿ-ը պահանջում է կոնկրետ 2011թ. իր ներկրած ավտոմեքենայի մաքսային արժեքը որոշել ըստ փաստացի ձեռք բերած գնի՝ համաձայն ՀՀ Մաքսային օրենսգրքի 87-րդ հոդվածի:
ՀՍԻԿ-ը գտնում է, որ 2014թ. բյուջեն մեկ տրիլիոնի հասցնել ձգտող ՊԵԿ-ը այն պետք է համալրի օրինական, արդար եկամուտներով և ոչ թե փոքր ու միջին ձեռնարկատերերին, երկրի բնակչությանը հարստահարելու, տույժ-տուգանքների մեխանիզմները չարաշահելու, կեղծիքների և այլ օրինախախտումների ճանապարհներով:
Հայկական սահմանադրական իրավապաշտպան կենտրոն
Մարդն ավտո ունենալու համար վաճառողից բացի որեւէ այլ անձի, այդ թվում եւ պետությանը իր մաքսային ու հարկային կառույցներով հանդերձ` ոչինչ չպետք է վճարի: Այդ օրենքները` այդ թվում եւ ՀՀ մաքսային օրենսգրքի 87-րդ հոդվածը պետք է վարանան հայ մարդու մտածելակերպից: Իսկ քանի դրանք կան` անիմաստ պայքար կստացվի ցանկացած ընդվզում, անգամ եթե այն պսակվի հաջողությամբ: Ես, օրինակ, հասել եմ հաջողության, ավտոմեքենաս մաքսազերծել եմ այդ դատարկ 87-րդ հոդվածով, բայց միեւնույն է, ընդհանուր առմամբ ես պարտված եմ, շահագործված, դրամաշորթված ՀՀ-ի կողմից: Եւ մնում եմ իմ կարծիքին, որ հայ ժողովրդի առաջին թշնամին ոչ թե թուրքերն են, այլ ՀՀ վարչական համակարգը` մաքսային ու հարկային կառույցների գլխավորությամբ: