Հունական խոհանոցի զարդերից մեկը հունական հայտնի «ֆիլո» խմորով, հունական ֆետա պանրով այս կարկանդակն է՝ շատ նուրբ համով եւ շատ գեղեցիկ:
Անհրաժեշտ մթերքները
Ֆիլո խմոր- 450-500 գրամ (երեւանյան սուպերմարկետներում վաճառվում է ֆիլո խմոր)
Ֆետա պանիր- 300 գրամ
Սպանախ-1 կապ
Ձու-2 հատ
Սխտոր-1 պճեղ (պարտադիր չէ)
Կանաչ սոխ- 3-4 ճյուղ
Կաթ- 1 բաժակ
Համեմունքներ՝ որեւէ սուր համով չորացրած կանաչի, օրինակ՝ ուրց, հազրեվարդ, անանուխ կամ ծիթրոն, աղացած կարմիր պղպեղ, աղացած սեւ պղպեղ
Թարմ չիլի պղպեղ՝ մանր կտրատած վիճակում- մոտ 1 ճաշի գդալ
Որեւէ ընկույզ՝ ցանկալի է մայրու ընկույզ (кедровые орешки), սակայն վատ չի նաեւ սովորական ընկույզը՝ մանրած վիճակում կամ նուշը: Ծայրահեղ դեպքում կարելի է ընկույզի փոխարեն վերցնել դդմի կամ արեւածաղկի սերմեր:
Կարագ կամ հալած յուղ- 100 գրամ
Պատրաստման եղանակը
Կարդացեք նաև
Ֆիլո խմորը առնվազն 10 ժամ առաջ հանեք սառցախցիկից, որպեսզի ամբողջովին ապասառեցվի: Ֆետա պանիրը պատառաքաղով տրորեք, ավելացրեք լվացած, լավ չորացրած եւ կտրատած սպանախը, սխտորը, սոխը, թարմ պղպեղը, ընկույզը, համեմունքները եւ մեկ հավկիթ: Լավ խառնեք: Դառնում է բավականին փափուկ զանգված:
Կարագը հալացրեք: Վրձինով քսեք ապակյա կամ մետաղյա հրակայուն տարայի հատակին: Ֆիլոյի շերտերը դրեք իրար վրա, յուրաքանչյուր շերտի վրա նախապես հալած կարագ քսելով: 4-5 շերտ դնելուց հետո միջուկի կեսը գդալ-գդալ շարեք խմոր վրա՝ շախմատաձեւ:
Վրան դրեք եւս երկու շերտ՝ չմոռանալով կարագ քսել, ապա մնացած միջուկը գդալ-գդալ դրեք այն մասերում, որտեղ չէր դրվել նախորդ շերտի ժամանակ: Վրան շարեք մնացած շերտերը՝ կարագոտելով: Շատ սուր դանակով կտրատեք կարկանդակը: Ավելացած յուղը լցրեք կարկանդակի վրա եւ դրեք 200 աստիճան տաքացրած ջեռոցը՝ գրեթե 30 րոպեով, մինչեւ լավ կարմրի:
Որոշ տարբերակներում այս կարկանդակի վրա ջեռոցից հանելուց անմիջապես հետո լցնում են մեկ բաժակ կաթի հետ լավ հարած մեկ ձվի խառնուրդը: Կարկանդակը մատուցում են ջեռոցից հանելուց 15-20 րոպե հետո: Սակայն առանց կաթնաձվային խառնուրդի էլ է շատ համեղ՝ ավելի խրթխրթան է: Երկու տարբերակն էլ շատ հաջող է, ընտրեք ձեր ճաշակով:
Կարկանդակը համեղ է նաեւ սառած վիճակում: Բարի ախորժակ:
Պատրաստեց ՄԵԼԱՆՅԱ ԲԱՐՍԵՂՅԱՆԸ
«Առավոտ»
21.05.2016
ֆետան – ըլլայ ան յունական կամ պուլկարական -, մի քիչ թթու պանիր է: Խաչապուրիի – կամ նոյնանման կարկանդակների – համար, իդալական մոցարելլան լաւագոյնն է: Մի քիչ յուղոտ է միայն: Կամ ել՝ արաբական պանիրները, հելլում, աքաուի, նապուլսի, թել-թել պանիր (ոչ այդ ապխտած – շատ համով – տեսակից որ գտնում ենք Հայաստանում, այլ խաչապուրիի համար աւելի նպատակայարմար՝ սպիտակ, աւելի կաթնային տեսակից) :
կամ ել «քաշքավալ» պանիր…