ԵԿԵԼ ԵՆ ՆՈՐ ԺԱՄԱՆԱԿՆԵՐ Գերմանացի բարձրաստիճան սպաները՝ Հայաստանում Հայաստանում են գտնվում գեներալ-գնդապետ, Գերմանիայի պաշտպանության հարցերով ռազմական կցորդ Պետեր Շաֆրանեկը եւ փոխկցորդ, գնդապետ Էլմար Աութը։ Գերմանացի հյուրերը նախընտրել էին զրուցել մի քանի լրատվամիջոցների հետ («որպեսզի հնարավոր շահարկումներից խուսափենք»), որոնց եւ պատմեցին իրենց առաքելության մասին։ Ըստ պարոն Շաֆրանեկի, Գերմանիան կարեւորագույն աշխարհաքաղաքական եւ աշխարհառազմական տարածաշրջան է դիտում Կովկասը՝ ներառյալ Հայաստանը։ Եվ երկար ժամանակ է պահանջվել խորհելու համար, թե ինչ կցորդներ պետք է ներկայացնի այդ երկիրը Հայաստանում։ Մոսկվայի ռազմական կցորդների շտաբը հանձն է առել Հայաստանում եւ Ադրբեջանում կցորդների առաքելությանը։ Պարոն Շաֆրանեկը տեղեկացրեց, որ լինելով նաեւ ռազմական կցորդ Ադրբեջանում, նրանք մշակել են համագործակցության համաձայնագիր, որը կստորագրվի մայիսին։ Ռազմաքաղաքական համագործակցության նույնպիսի համաձայնագիր Հայաստանի հետ նախատեսվում է ստորագրել օգոստոսին։ «Մենք որոշել ենք երկու երկրների նկատմամբ հավասարակշռված եւ հավասար հարաբերություններ ձեւավորել»,- ասաց գեներալ-գնդապետը։ Նրանից տեղեկացանք, որ վերջին 2 այցելությունների ժամանակ հանդիպել են Հայաստանի պաշտպանության նախարարի, փոխնախարարի եւ գլխավոր շտաբի պետի հետ։ «Առավոտի» այն հարցին, թե ո՞ր բնագավառներում են մեր հյուրերը տեսնում համագործակցության սկիզբը, պարոն Շաֆրանեկը թվարկեց դրանք. 1. Ռազմական-սանիտարական աջակցության, 2. Սպաների-ենթասպաների վերապատրաստման եւ կրթության, 3. Խաղաղապահ ուժերում նախապատրաստելու եւ սպառազինությունների վերահսկողության։ Գերմանացի սպաների համար հիմնական սկզբունքը փոխադարձությունն է։ Հաշվի առնելով տարածաշրջանում Հայաստանի հետ այլ պետությունների սերտ հարաբերությունները, մեր հյուրերը քաջատեղյակություն դրսեւորեցին՝ կապված, մասնավորապես, Հայաստան-Ռուսաստանի, ինչպես նաեւ ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի, ՆԱՏՕ-ի, Եվրամիության հետ հարաբերությունների հարցում. «Չենք ցանկանում ինչ-որ ձեւով խանգարել այդ կապերին, կփորձենք լրացնել»,- հավաստեցին նրանք։ «Առավոտի» հաջորդ հարցին, թե Ադրբեջանի համագործակցության համաձայնագրում նո՞ւյնպես նախատեսված են ուսուցողական, կրթական, օժանդակության ծրագրեր, թե՞ հաշվի են առնվել ինչ-ինչ առանձնահատկություններ, Պետեր Շաֆրանեկը պատասխանեց. «Ադրբեջանում նույնպիսի իրավիճակ է։ Նրանք նույնպես չեն որոշակիացրել, թե ո՞ր բնագավառի շուրջ է համագործակցությունն ընթանալու։ Մենք նախատեսել ենք այն բնագավառները, որոնք թվարկեցի Հայաստանի համար։ Նրանք մեկ ամիս ունեն, որպեսզի խորհեն եւ պատասխանեն»։ Ըստ գերմանական մոտեցման, այս տարածշրջանի երկրների նկատմամբ իրենք ընդհանուր հավասար մոտեցում են դրսեւորելու։ «Եթե ինձ հարցնեք, յուրաքանչյուրը առանձնահատուկ հարաբերություններ ունի Գերմանիայի հետ եւ դժվարանում եմ պատասխանել, թե ո՞ր երկրի հետ է այն առավել առաջնային։ Մենք պետք է կարողանանք պաշտպանել մեր բարեկամների (Ռուսաստանի) շահերը, որը առանձնահատուկ մոտեցումներ ունի ամենաշատը Հայաստանի հետ»։ «Առավոտի» այն հարցին, թե պատերազմից հետո ուշացած չէ՞, երբ զինվորականներ են գալիս տարածաշրջան, որոնք խոսում են խաղաղության մասին, ինչը քաղաքական գործիչների մենաշնորհն է, պրն Շաֆրանեկը հարցրեց. «Ո՞ր պատերազմի մասին է խոսքը»։ «Այն, ինչի մասին խոսում էիք քիչ առաջ, Ղարաբաղի հետ կապված կոնֆլիկտների»,- ճշտեցինք մենք։ «Երբեք ուշացած չէ, երբ տարբեր երկրների զինվորականները միմյանց հետ հանդիպում են, ծանոթանում եւ լուծումներ գտնում։ Դուք գիտեք, որ այս տարածաշրջան այցելել են տարբեր քաղաքական գործիչներ։ Ես ծանոթացել եմ այստեղ ձեր զինվորական սերուցքի հետ եւ կրկնակի հնարավորություններ ունեմ երկու երկրների ցանկությունները գնահատելիս։ Լավ է նաեւ, երբ զինվորականները խոսում են լրագրողների հետ»,- պարզաբանեց գերմանացի զինվորականը։ Օգտվելով հնարավորությունից, դիմեցինք նաեւ փոխկցորդ, գնդապետ Էլմար Աութին. «Դուք այցելե՞լ եք զինմասեր, զինվորական ուսումնական հաստատություններ եւ ինչպիսի՞ն են ձեր տպավորությունները»։ Պարոն Աութը տեղեկացրեց, որ իրենք եղել են 2-րդ բանակային, 5-րդ զորամասերում, սահմանապահ զորքերում, իսկ ամենատպավորիչը եղել է հանդիպումը Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիայի ուսանողների հետ։ «Զարմացա եւ անակնկալի եկա։ Նրանց նվիրվածությունը եւ ոգեւորությունը տպավորիչ էր։ Ցանկանում ենք, որ ձեր սպաները ոչ միայն անգլերեն, այլեւ գերմանարեն սովորեն»,- ասաց պրն Աութը, որին զարմացրել էր նաեւ մեր սպաների անգլերենի իմացությունը։ Մեր հյուրերը խոստացան հաջորդ այցի ժամանակ նույնպես հանդիպել լրատվամիջոցների հետ։ «Սառը պատերազմից առաջ ռազմական կցորդներին նայում էին իբրեւ լրտեսների, այժմ կցորդի առաքելությունը կայունության կամուրջ գցելն է»,- ամփոփեցին նրանք, ակնարկելով, որ եկել են շփման նոր ժամանակներ։ ՌՈՒԶԱՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆ
