«Ռոբերտ Քոչարյանն ազատվեց կալանքից. դատական իշխանության անկախությու՞ն, թե՞ դատական համակարգի հին արատներ» թեմայով քննարկման ընթացքում այսօր Մեդիա կենտրոնում ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանն ասաց. «Ապրիլի 10-ին տեղի ունեցավ Բարձրագույն դատական խորհրդի մեկ տարվա գործունեության հաշվետվությունը: Դեռ կարդալիս, ես սարսափում էի, թե ինչ աստիճան մեր բոլորիս ենթադրություններն իրական են: Բարձրագույն դատական խորհուրդն իր հաշվետվության մեջ պարզ ասում է, որ մենք չունենք դատարան, որ արդարադատություն կոչվածը Հայաստանում սելեկտիվ է, սուբյեկտիվ եւ անաչառ լինել չի կարող: Միայն չի ասում, որ 25 տարի տքնաջան աշխատանք է տարվել, որ ունենանք հենց էն դատարանը, ինչը հենց այսօր էլ ունենք:
ԲԴԽ ղեկավար Գագիկ Հարությունյանը, որ տեւական ժամանակ Սահմանադրական դատարանի նախագահն էր եւ որոնց խնդիրն էր, որ երկիրը չհասնի այսօրվան, ապրիլի 10-ին բաց ճակատով պատմում է, թե ինչ խայտառակ դատարան ունենք, թե ինչքան անվստահություն կա այդ դատարանի նկատմամբ եւ որ այդ կարգի դատարանը երկրի ներքին գործերին սպառնալիք է: Բայց ես չեմ կարող հասարակությանն ասել, թե Գագիկ Հարությունյանը դարձել է սուպերդեմոկրատ, հեղափոխական եւ հիմա հանկարծ այսպիսի բաներ է ասում: Նույն Գագիկ Հարությունյանն է, նույն խուսանավումներով մարդն է, նույն աջ ու ձախին խոնարհվող մարդն է:
Ես դեռ չեմ խոսում, թե որքան հետամնաց է մեր դատարանը՝ իր գործունեության ձեւերով»:
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Լուսանկարը՝ Մեդիա կենտրոնի
